Patronką imienia jest św. Bronisława, zajmująca główne miejsca w gronie świętych i błogosławionych narodowych. Błogosławiona urodziła się około 1200 roku i szybko wstąpiła do norbertanek na Zwierzyńcu pod Krakowem, w czasach gdy życie zakonne rozkwitało blaskiem duchowości. W czasie zarazy w 1224 roku, z wielkim zaangażowaniem służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. W trakcie najazdu tatarskiego w 1241 roku, mniszki ukryły się wśród zalesionych skał, które od tej chwili noszą nazwę Skał Panieńskich, zaś klasztor został splądrowany i spalony. Jednak siostry z Bronisławą na czele, zawsze niosły pomoc ofiarom wojny. W najtrudniejszych chwilach, św. Bronisława udawała się do pustelni na wzgórzu Sikornik, gdzie oddawała się modlitwom i medytacjom. W tym miejscu również miała widzenie Chrystusa, który obiecał jej: "Bronisławo, krzyż mój jest twoim, lecz i chwała moja twoją będzie". Jej kult rozpoczął się wkrótce po jej śmierci w 1259 roku, zaś grób św. Bronisławy został odnaleziony dopiero w 1604 roku. Wokół jej postaci powstało wiele legend, na przykład, że to rój pszczół wskazał miejsce jej pochówku, a dokładnie szczelinę, w której umieszczona była skrzynka z jej szczątkami.
Pierwszy człon imienia Bronisława zawiera element broni-, który jest tematem infinitywu-aorystu od słowa bronić (por. staro-cerkiewno-słowiańskie brani-ti). o tej samej kategorii należą też imiona: Wroci-sław, sch. Wrati-mir, czes. Vrati-voj.
W ikonografii Błogosławiona Bronisława przedstawiana jest w białym habicie, czasami klęcząca przed Chrystusem, trzymającym krzyż lub przed Trójcą Przenajświętszą. Jej atrybutem jest lilia.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.