Katarzyny to kobiety, które odznaczają się wielką pracowitością oraz poświęceniem. Nie raz wkładają wiele sił w wykonywanie zadania i nigdy nie poddają się w obliczu porażki. Katarzyny zawsze muszą perfekcyjnie wywiązać się z obowiązków i nigdy nie odkładają niczego na później, lecz w przypadku zadań długoterminowych, mogą odłożyć pracę na ostatnią chwilę.
Katarzyny są posiadaczkami licznych talentów artystycznych, lecz często mogą rozmienić swoje uzdolnienia na drobne. Nie przykładają większej wagi do swoich zalet i może ominąć je szansa na poprawę losu. Katarzyny to urodzone romantyczki i marzycielki o sławie oraz bogactwach. Bardzo pragną odmiany w swoim życiu i obawiają się rutyny oraz codziennej szarości. Jednak zazwyczaj odczuwają strach przed wszelkimi zmianami i nie decydują się na urozmaicenie własnego życia. A często taka postawa może skończyć się poczuciem żalu zmarnowanych chwil.
Katarzyny największą satysfakcje czerpią z życia rodzinnego. Nie czują potrzeby spełnienia zawodowego i realizują swoje ambicje wśród najbliższych. Gdy spotkają na swojej drodze prawdziwą miłość to gotowe są do wszelkich poświęceń. Często decydują się na rezygnacje marzeń i całkowicie oddają się partnerowi. Katarzyny wkładają ogrom siły w budowanie trwałego związku i dążą do pewnej stabilizacji życiowej. A gdy partnerzy czują się szczęśliwi, to one odczuwają spełnienie.
Katarzyny marzą o wielkiej miłości i czekają na księcia z prosto z bajki. Jednak obawiają się utraty wolności i często pod pozorem braku odpowiedniego kandydata, pozostają samotne. W przypadku zaangażowania się mężczyzny w związek, Katarzyny mogą wybrać ucieczkę, bowiem czują się niepewnie w relacjach damsko-męskich i lękają się przede wszystkim odrzucenia, cierpienia oraz zranienia. A taka postawa może sprawić, że Katarzyny stracą swoją życiową szansę na wielkie szczęście.
Patronką imienia jest Katarzyna Aleksandryjska. Według podania urodziła się w Aleksandrii jako córka króla Kustosa. Zdobyła bardzo dobre wykształcenie i stawiła się za chrześcijanami w czasie prześladowań za czasów cesarza Maksencjusza. Została postawiona przed licznym zgromadzeniem filozofów i retorów aby udowodniła teorię tylko jednego Boga. Katarzyna bez lęku przekonała filozofów do swoich racji i za to została skazana na tortury oraz na ścięcie. Z czasem w legendzie pojawiło się wiele nowych szczegółów, które sprawiły, że Katarzyna zaczęła być traktowana jako święta. Na przykład dodano opowieść o mistycznych zaślubinach Katarzyny z Boskim Oblubieńcem lub o cudownym przeniesieniu ciała Katarzyny na górę Synaj, gdzie jej relikwie złożone zostały w tamtejszym starożytnym klasztorze. Jej kult dotarł do Polski z Czech i był popierany przez Karola VI. Katarzynę uważano za najpotężniejszą spośród Czternastu wspomożycieli oraz uchodziła za patronkę wielu instytucji, zawodów i stanów, od uniwersytetów i konfraterni literackich poczynając, zaś na modystkach i szwaczkach kończąc.
W Polsce imię Katarzyna pojawiło się w XIV wieku, w następujących formach Katarzyna, Katarzena, Katerzyna, Katerzena i w formach skróconych Katka, Katusza, Kasza, Kachna, Kaszka, Kata, Katruszka, Katuszka. Obecnie imię jest bardzo popularne i często pojawia się w pieśniach ludowych.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.