Kazimiery nie mogą narzekać na samotność, gdyż uwielbiają spędzać czas wśród znajomych. Słynną z bezinteresownej pomocy i nie raz dzielą się trafnymi radami. Każdy może liczyć na dobre słowo oraz podniesienia na duchu. Kazimiery wyróżniają się niezwykłą empatią oraz dużym wyczuciem taktu i nigdy nie narzucają swojej pomocy. W trakcie gorących dyskusji, zawsze obstawiają przy swoim zdanie, ale nie bronią swoich przekonań za wszelką cenę. Kazimiery potrafią zrozumieć odmienne postawy i z szacunkiem traktują rozmówców. To kobiety, które wyróżniają się przenikliwością umysłu, charyzmą oraz licznymi zdolnościami. A w życiu umiejętnie korzystają z bogatego doświadczenia życiowego i licznych umiejętności praktycznych.
W miłości Kazimiery nie raz okazują się zaborcze oraz zazdrosne. Często zachowują się egoistycznie wobec partnera, ale zazwyczaj kierują się dobrocią serca. Kazimiery wierzą w dobroć ludzką, przez co mogą zostać wykorzystane przez osoby bez skrupułów. Jednak nie chowają długo urazy i uważają, że należy szybko wybaczać oraz zapominać wszelkie wyrządzone im krzywdy. To kobiety, które dla każdego chcą przychylić nieba i często zapominają o własnych potrzebach.
Kazimiery dokładnie wybierają sobie bliskich przyjaciół. Choć otwarte i sympatyczne, to skrywają wiele tajemnic, które znają tylko najbliżsi. Kobiety o tym imieniu nie lubią, gdy ktoś narzuca im swoją wolę lub nakłaniania do zmiany własnych przekonań. Wierzą w górnolotne idee, lecz często muszą kierować się rozumem i nie raz okazuje się, że rzeczywistość może być okrutna. Kazimiery to wspaniałe przyjaciółki oraz towarzyszki życia, traktujące miłość oraz przyjaźń jako największe wartości w życiu.
Patronką imienia jest błogosławiona Kazimiera Wołowska, polska siostra zakonna ze Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. W wieku 21 lat wstąpiła do klasztoru w Jazłowcu. Przez całe swoje życie prowadziła działalność ekumeniczną, charytatywną i społeczną w wielu miejscowościach. W 1939 roku została przełożoną domu zakonnego w Słonimie, organizując sierociniec, seminarium nauczycielskie i szkoły. W czasie II wojny światowej pomagała wszystkim potrzebującym, głodującym, rodzinom więźniów i zamordowanych, zaś na terenie klasztoru ukrywała Żydów i zorganizowała tajne nauczanie. !9 grudnia 1942 roku została rozstrzelana przez gestapo na Górze Pietralewickiej koło Słonimia razem z ks. Adamem Sztarkiem i s. Marią Ewą od Opatrzności Bogumiłą Noiszewską. Według świadków tego zdarzenia, jej ostatnie słowa brzmiały: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią!”. Siostra została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 w grupie 108 polskich męczenników.
Imię w czasach średniowiecznych nie występowało, prawdopodobnie rozpowszechniło się pod koniec XVII wieku, po przyjeździe do Polski Marysieńki, żony króla Jana III Sobieskiego.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.