Patronem jest Święty Bazyli Wielki, biskup i doktor Kościoła. Bazyli urodził się w rodzinie zamożnej i głęboko religijnej w Cezarei Kapadockiej (obecnie Kayseri w środkowej Turcji) w 329 roku. Święty jest jednym z głównych kodyfikatorów życia zakonnego zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie chrześcijaństwa. Ideałem życia monastycznego Bazylego była braterska wspólnota, która poświęca się ascezie, medytacji oraz służy Kościołowi zarówno poprzez naukę wiary, jak i w działalności duszpasterskiej i charytatywnej. Patron zmarł 1 stycznia 379 roku, zaś jego relikwie przeniesiono wkrótce do Konstantynopola wraz z relikwiami św. Grzegorza z Nazjanzu i św. Jana Chryzostoma. Obecnie znajdują się one w Bruges, przewiezione tam przez Roberta II Jerozolimskiego. W ikonografii św. Bazyli przedstawiany jest jako biskup w pontyfikalnych szatach rytu łacińskiego, a także ortodoksyjnego, jako mnich w benedyktyńskiej kukulli, eremita. Ma krótkie, czarne, przyprószone siwizną włosy, długą, szpiczastą brodę, wysokie czoło i garbaty nos. W lewej ręce trzyma Ewangelię, prawą błogosławi lub przytrzymuje Świętą Księgę. Do jego atrybutów należą: czaszka, gołąb nad głową, księga, model kościoła, paliusz, rylec.
Początkowo imię to pojawiło się na Rusi jako Wasyli i Wasyl, które zostało przejęte z Bizancjum, gdzie je wymawiano Wasilios. Imię to upowszechniło się wśród wielu władców rosyjskich. Imię to zdobyło na popularności ze względu na św. Bazylego, jednego z założycieli wschodniego życia klasztornego.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.