Ale Jacek to przede wszystkim indywidualistą, który pragnie wyróżniać się z szarego tłumu. A jego pewność siebie oraz niezależność sprawiają, że nie pozostaje niezauważony i szybko przyciąga do siebie niewieście serca. Jest także szczerym człowiekiem który sprawia wrażenie, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Często może wdawać się w konflikty, zwłaszcza z osobami, które podważają jego zdanie. Jacek wierzy we własne idee, choć mogą wydawać się dość utopijne. Nie dba o reputację i zazwyczaj kieruje się w życiu własnymi przekonaniami. Nikt jest w stanie wpłynąć na jego poglądy, tak więc on sam uparcie wierzy we własną nieomylność, co może przyczynić się do pojawienia przykrych konsekwencji.
Jacek należy do wybuchowych mężczyzn, ale próbuje kontrolować swoje emocje. Jest uparty i ambitny, lecz dzięki temu odnosi sukcesy. Zna swoją wartość i wie, że może spełnić prawie wszystkie marzenia. Jest urodzonym działaczem, ale pod warunkiem, że taka aktywność nie przyniesie żadnych strat. W życiu uczuciowym poszukuje kobiety, która jest jego przeciwieństwem. Od partnerki oczekuje spokojnej i cichej duszy, gdyż on sam odznacza się sporym temperamentem. A jego burzę emocji może ostudzić jedynie opanowanie wybranki serca. Początkowo nie lubi zobowiązań, ale wraz z rozwojem związku pragnie pewnej stabilizacji. Jest dobrym mężem i ojcem, ale pod warunkiem, że nie będzie zmuszany do wypełniania obowiązków domowych. W gronie rodzinnym uwielbia czuć się podziwianym i często stawiany jest jako autorytet.
Patronem imienia jest święty Jacek, urodzony się w Kamieniu Śląskim, w ziemi opolskiej, na krótko przed 1200 rokiem. Należał do rodu szlacheckiego i był krewnym biskupa krakowskiego Iwona Odrowąża i jego następcy, Jana Prandoty, również Odrowąża. Naukę rozpoczął w Krakowie w szkole katedralnej. Według legendy, Jacek Odrowąż nie przyjmował żadnych godności zakonnych i skupił się na ważnych celach zakonu dominikańskiego na terenie Polski. Życie poświęcił służbie Bogu i Matki Bożej. Z podania wynika, że kiedy musiał w czasie najazdu Tatarów na Kijów opuścić miasto, to zabrał ze sobą Najświętszy Sakrament, aby go uchronić od wrogów. Wtedy z wielkiej kamiennej figury miała odezwać się Matka Boża: "Jacku, zabierasz Syna, a zostawiasz Matkę?" "Jakże Cię mogę zabrać, Matko Boża, kiedy Twoja figura jest tak ciężka?" Jednak na polecenie z nieba, kiedy uchwycił figurę, miała okazać się bardzo lekką. W kościele dominikanów w Krakowie pokazują dużą statuę kamienną pod nazwą "Matki Bożej Jackowej". W ikonografii Święty przedstawiany jest w habicie dominikańskim, z monstrancją w jednej ręce i figurą Matki Bożej w drugiej.
Jacek to imię występujące w mitologii. Według podania, imię to nosił Hiacynt (Hyakintos), syn Amyklasa i Diomede. W miejscu jego śmierci wyrosły kwiaty, nazwane jego imieniem. Pierwsze informacje o tym imieniu pojawiły się w Polsce w XII wieku, zaś od XVII stało się bardzo popularne. Do Polski trafiło w formie "Jacenty", zdrobniale "Jacek".
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.