Jadwigi to wierne przyjaciółki, których słowa działają na duszę jak kojący balsam. Zawsze podzielą się dobrą radą i udzielą wsparcia potrzebującym. Otoczenie postrzega Jadwigi jako dobre anioły, które wprowadzają harmonię oraz spokój do życia przyjaciół. Choć łagodne, to znane są z odwagi oraz sprawiedliwości. Potrafią podjąć ryzykowne decyzje i walczyć o swoje racje lub o dobro najbliższych. Nie rezygnują w obliczu porażki i zawsze odważnie stawiają czoła problemom. Posiadają wysoko rozwiniętą intuicję, która pomaga w przezwyciężaniu wszelkich trudności.
Jadwigi nie marnują życia na ulotne przyjemności. Szczególnie ważny jest dla nich rozwój osobowości, dlatego zawsze poszukują własnej drogi rozwoju moralnego oraz intelektualnego. Odczuwają prawdziwą satysfakcję z każdego sukcesu, ale czują się spełnione, gdy mogą nieść bezinteresowną pomoc potrzebującym. To urodzone działaczki i organizatorki wielkich działań. Dlatego tak chętnie angażują się we wszelkie akcje charytatywne i społeczne. A dzięki ich wytrwałej pracy, wiele z nich kończy się sukcesem. Jadwigi to wspaniałe towarzyszki i przyjaciółki, które bardzo dbają o przyjaźń i miłość. Gdy spotkają na swojej drodze prawdziwe uczucie to zdolne są do wszelkich poświęceń. Nie raz potrafią zrezygnować ze swoich pragnień, w celu uszczęśliwienia partnera, bowiem kochają szczerze i do końca życia.
Patronką imienia jest św. Jadwiga Śląska, urodzona między 1174 a 1180 rokiem na zamku nad jeziorem Amer w Bawarii jako córka hrabiego Bertolda VI i Agnieszki Wettyńskiej, hrabiów Andechs. Jadwiga otrzymała staranne wychowanie w klasztorze benedyktynek w Kitzingen nad Menem. Między 1186 a 1190 poślubiła księcia Henryka Brodatego. Ostatnie 28 lat wspólnego życia małżeńskiego przeżyli wstrzemięźliwie, gdyż złożyli w 1209 roku przez biskupem wrocławskim Wawrzyńcem uroczyste śluby czystości. Na znak przysięgi, Henryk zaczął nosić tonsurę mniszą i zapuścił brodę.
Jadwiga dbała o poddanych, wyposażała kościoły w szaty liturgiczne oraz zorganizowała szpitalik dworski, gdzie codziennie znajdowało utrzymanie 13 chorych i kalek (liczba symbolizowała Chrystusa i Apostołów). Po śmierci męża, Henryka, Jadwiga oddała rządy żonie Henryka Pobożnego, Annie, i zamknęła się w klasztorze sióstr cysterek w Trzebnicy, który sama wcześniej ufundowała. Kiedy dowiedziała się o niezwykle surowym życiu swojej siostrzenicy, św. Elżbiety z Turyngii, postanowiła ją naśladować. Zmarła 14 października 1243 roku, zaś krótko po śmierci zaczęły napływać liczne pielgrzymki do jej grobu.
Imię Jadwiga występuje w Polsce od 1203 roku w następujących formach: Jadwiga, Adwiga, Hedwiga, Jedwiga. Imię najczęściej kojarzone jest z postacią królowej Jadwigi, żony Władysława Jagiełły. Również w mowie polskiej występują formy Jadwiga i Jedwiga, związane z gwarą danego regionu.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.