Józef traktowany jest jako współczesna wyrocznia, gdyż potrafi przewidywać przyszłość i chętnie dzieli się dobrymi radami. A jego wskazówki często okazują się tak trafne, że każdy problem potrafi zostać rozwiązany. Józef ceni wartości moralne i zazwyczaj kieruje się nimi w życiu. Wyróżnia się kulturą oraz niespotykanymi manierami, które sprawiają, że jego osoba jest pożądana w towarzystwie. On sam przyciąga do siebie wiele wartościowych osób, szczególnie, że emanuje naturalnym urokiem osobistym.
Józef odznacza się sumiennością oraz wytrwałością. W pracy zawodowej ma szansę na odniesienie sukcesu, lecz nie dąży do celu za każdą cenę. Wierzy, że istnieją ważniejsze wartości niż pieniądze oraz sława. Niestety, ma tendencję do narzucania innym swojej woli i dlatego uwielbia zajmować kierownicze stanowiska. Jako lider wzbudza powszechny podziw oraz szacunek, zwłaszcza, że potrafi wraz zespołem osiągnąć każdy cel.
W życiu uczuciowym, poszukuje partnerki, która będzie wyróżniała się dobrocią serca i szlachetnym charakterem. Nie jest zwolennikiem przelotnych flirtów i preferuje stałe związki. Od wczesnych lat marzy o osiągnięciu stabilizacji uczuciowej i stworzeniu domu pełnego miłości oraz ciepła rodzinnego. Jest doskonałym mężem i ojcem, szczególnie, że uwielbia dzieci. Często traktowany jest jako autorytet, a on sam jest przykładem do naśladowania. Z wielką cierpliwością oraz wyrozumiałością tworzy swoje gniazdo rodzinne, szczególnie, że potrafi zadbać o potrzeby najbliższych. Rodzina nie ma powodów do narzekania, zaś Józef odzyskuje spokój ducha przy dzieciach i partnerce.
Patronem imienia jest Józef, mąż Marii. Czczony jest go dwukrotnie w ciągu roku: 19 marca - jako Oblubieńca Matki Bożej, oraz jako wzór i patrona ludzi pracujących. Całe swoje życie św. Józef spędził jako rękodzielnik i wyrobnik w ciężkiej zarobkowej pracy. Ewangelie określają go mianem tektōn (łac. faber), przez co rozumiano wyrobnika - rzemieślnika od naprawy narzędzi rolniczych, przedmiotów drewnianych. Kult św. Józefa, wcześniejszy na Wschodzie, na Zachodzie pojawia się wyraźniej dopiero w IX wieku. W średniowieczu do jego rozwoju przyczyniają się zakony, św. Brygida Szwedzka, św. Bernard z Clairveaux, św. Bernardyn ze Sieny, a w XVI wieku św. Teresa z Avili. W liturgii łacińskiej pojawia się dopiero w XV wieku.
Imię Józef pojawiło się w Polsce w czasach średniowiecza, w następujących formach: Jozef, Józef, Jożep, Ożep, Hosyp, Jesyp, Josyf, Josyp. Imię Józef obok formy urzędowej ma dziś spieszczenia: Józek, Ziutek, a gdzieniegdzie na wsiach też Józwa, na Śląsku Zeflik.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.