Patronem imienia jest św. Leon Wielki, syn Kwintyniana, urodzony około 400 roku w Toskanii. W 430 roku został mianowany na archidiakona przez papieża Celestyna I. Często wysyłany był z misjami, na przykład do św. Augustyna, biskupa Hippony. W 440 roku został obrany papieżem po śmierci Sykstusa III i 29 września rozpoczął 21-letnie kierowanie Kościołem. Uczestniczył w soborze w Chalcedonie, w czasie którego ustalił najważniejsze elementy doktryny chrystologicznej. W dogmatycznym liście do biskupa Konstantynopola, tzw. "Tomie do Flawiana", odczytanym w Chalcedonie, Leon I rozwinął naukę o dwóch naturach w Chrystusie. Za jego czasów powstały pierwsze redakcje zbiorów oficjalnych modlitw liturgicznych w języku łacińskim i dodatkowo powiązał liturgię z codziennym życiem chrześcijańskim. Był także obrońcą Rzymu przez najazdami barbarzyńców. Zmarł 10 listopada 461 roku w Rzymie i został pochowany w portyku bazyliki św. Piotra. W 1754 roku Benedykt XIV ogłosił go doktorem Kościoła i stał się patronem śpiewaków oraz muzyków. W ikonografii św. Leon Wielki przedstawiany jest w szatach papieskich i w tiarze, czasami w szatach liturgicznych rytu wschodniego lub jako papież piszący. Do jego atrybutów należą: księga, kielich oraz orszak z półksiężycem.
Leon to imię znane już w czasach starożytnego Rzymu, należące do nazw zwierzęcych. Imię było spotykane zarówno jak u pogan jak i chrześcijan. Istniała również żeńska forma Lea i Leaena. U Słowian prawosławnych, głównie na Rusi, greckie Lé-nz zostało przetłumaczone jako Lew i zaczęło stanowić oddzielne imię.
W Polsce w czasach średniowiecza, imię funkcjonowało w formie Leon, zaś Lew służyło jako nazwisko lub imię ukraińskie. Od imienia Leon (w formie ukraińskiej Lew) pochodzi nazwa miasta Lwów.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.