Szczepan lubi spędzać czas samotnie i nie dąży za wszelką cenę do zaskarbienia sympatii otoczenia. Nie przejmuje się opinią innych i nie zważa na zasady społeczne. Lubi mieć wszystko pod kontrolą i nie cierpi zaskakujących sytuacji. Nie jest zwolennikiem niespodzianek i woli być na wszystko przygotowanym. Niestety, lecz Szczepan ma tendencję do egocentryzmu i często uważa się za najmądrzejszego lub najlepszego w danej dziedzinie życia. Nie zważa na swoje słowa i cóż, jego bezpardonowa krytyka może wywołać niejeden konflikt.
Szczepan nie potrafi panować nad swoimi emocjami i często ulega licznym zachciankom. Posiada wybuchowy charakter, tak więc jego zachowanie jest raczej nieprzewidywalne. Również w pracy zawodowej kieruje się uczuciami, a taka postawa sprawia, że najchętniej czuje się na stanowiskach wymagających kreatywnego oraz twórczego podejścia.
Ale mimo tych wad, Szczepan posiada dobre serce oraz czystą duszę. Raczej jest optymistą i nieraz to on zaraża swoją radością. Choć wyróżnia się na tle innych ludzi, to potrafi wykorzystać tę cechę do czynienia dobra. Posiada także szczególne zdolności organizacyjne i nie raz to on realizuje trudne pomysły.
W życiu uczuciowym, Szczepan poszukuje kobiety, która zaakceptuje jego trudny charakter. Nie lubi wszelkich zobowiązań i raczej związki traktuje jako przygodę. Nie cierpi składać pochopnych przyrzeczeń, dlatego częściej wybiera niezobowiązujące znajomości niż poważne związki. Jest także dość kochliwy i gdy spotka miłość swojego życia, to gotowy jest do zaangażowania się w prawdziwą miłość. Choć zazwyczaj staje późno na ślubnym kobiercu, to jego małżeństwo wyróżnia się miłością oraz namiętnością.
Patronem imienia jest św. Szczepan, męczennik. Według Dziejów Apostolskich, "pełen łaski i mocy Ducha Świętego" głosił Ewangelię z mądrością, której nikt nie mógł się przeciwstawić i w niedługim czasie został oskarżony przez Sanhedryn, że występuje przeciw Prawu i Świątyni. To wydarzenie miało miejsce w 36 roku, kiedy Piłat został odwołany ze swojego stanowiska, a nowy namiestnik jeszcze nie przybył. Został wykonany samo sądna Szczepanie i od tej chwili rozpoczęto akcję niszczenia chrześcijaństwa. Jego grób odkryto w 415 roku i szybko jego kult stał się powszechny. Co interesujące, dzień św. Szczepana związany jest z ciekawymi zwyczajami w Polsce. Na przykład w pierwszy dzień Świąt spędzano w domu, w drugi dzień obchodzono z życzeniami świątecznymi sąsiadów, dalszą rodzinę i znajomych. W czasie Mszy świętej rzucano w kościele zboże na pamiątkę kamienowania Świętego. Wieczór 26 grudnia nazywano "szczodrym", gdyż służba dworska składała panom życzenia i otrzymywała poczęstunek, a nawet prezenty. Po przyjęciu podarunków, smarowano miodem pułap i rzucano ziarno i jeżeli zboże przylgnęło, oznaczało dobrą wróżbą pomyślnych zbiorów. W ikonografii św. Szczepan występuje jako młody diakon w białej tunice lub w bogato tkanej dalmatyce. Do jego atrybutów należą: księga Ewangelii, kamienie na księdze lub w jego rękach, gałązka palmowa.
Imię to znane pojawiło się w Polsce od początków chrześcijaństwa. Dawniej imię Szczepan utożsamiono z imieniem Stefan. Co ciekawe, wyższe stanu używały imienia Stefan, zaś włościanie nazywani byli Szczepanami. Od tego imienia pochodzą również nazwiska, takie jak: Szczepanik, Szczepaniak, Szczepanowicz, Szczepanowski, Szczepański, Szczepanek, Szczepkowski oraz nazwy miejscowości: Sczepanowo i Szczepanów.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.