Patronem imienia jest Święty Wawrzyniec, diakon i męczennik. Wawrzyniec był jednym z siedmiu diakonów Kościoła rzymskiego za czasów papieża Sykstusa II. Według źródeł, Wawrzyniec miał być wyłączony z grupy skazanej na śmierć, która stanowiła orszak papieża. Poniósł męczeńską śmierć 10 sierpnia 258 roku, a jego ciało pogrzebał św. Justyn, kapłan, w posesji św. Cyriaki. Co roku wierni tłumnie gromadzili się wokół jego grobu. Jego imię włączono do kanonu Mszy świętej i do Litanii do Wszystkich Świętych. Wawrzyniec był w starożytności i średniowieczu jednym z najbardziej popularnych świętych. Wzywano go na przykład do pożarów i przeciw chorobom reumatycznym. Również wierzono, że co piątek schodzi do czyśćca, aby wybawić stamtąd choć jedną duszę. W ikonografii św. Wawrzyniec przedstawiany jest jako diakon w dalmatyce, czasami jako diakon ze stułą. Do jego atrybutów należą: księga, krata, palma, otwarta szafka, a w niej księgi Ewangelii, sakiewka, zwój.
W Polsce imię to pojawiło się w czasach średniowiecza, początkowo w formie łacińskiej Laurentius i pochodnych z języka niemieckiego: Lorenc, Lorko, a następnie pod wpływem czeskim w wyniku odpodobnienia, w formie Wawrzyniec. Od imienia również pochodzą liczne nazwiska, na przykład: Wawro, Wawrzon, Wawrzoń, Wawrzyniak, Loranc, Lorenczuk, Lorentowicz, Lorek, a także nazwa miejscowa: Wawer.
Wpisz imię i kliknij przycisk by wyszukać.