Bitwa Warszawska, znana również jako Cud nad Wisłą to była seria walk, które doprowadziły do zdecydowanego polskiego zwycięstwa w 1920 roku podczas wojny polsko-bolszewickiej. Polska, stojąca na skraju całkowitej klęski, odepchnęła i pokonała Armię Czerwoną w czymś, co przywódca bolszewików Władimir Lenin nazwał „ogromną klęską” swoich sił.
Po polskiej ofensywie kijowskiej wojska radzieckie rozpoczęły udany kontratak latem 1920 r., zmuszając wojska polskie do wycofania się na zachód w chaosie. Siły polskie wydawały się być na krawędzi rozpadu, a obserwatorzy przewidywali decydujące zwycięstwo Związku Radzieckiego.
Bitwa warszawska toczyła się od 13 do 25 sierpnia 1920 r., gdy oddziały Armii Czerwonej pod dowództwem Michaiła Tuchaczewskiego zbliżyły się do stolicy Polski, Warszawy i pobliskiej Twierdzy Modlin. 16 sierpnia wojska polskie dowodzone przez Józefa Piłsudskiego dokonały kontrataku od południa, zakłócając ofensywę wroga, zmuszając siły rosyjskie do niezorganizowanego wycofywania się na wschód i za Niemen. Szacowane straty rosyjskie to 25 tys. poległych, 30 tys. rannych i 65 tys. wziętych do niewoli, w porównaniu ze stratami polskimi wynoszącymi około 4,5 tys. poległych, 10 tys. zaginionych i 22 tys. rannych.
W następnych miesiącach kilka kolejnych zwycięstw Polski zapewniło niepodległość Polski i doprowadziło do zawarcia traktatu pokojowego z Rosją Sowiecką i Ukrainą Sowiecką w tym samym roku, zabezpieczając wschodnie granice państwa polskiego do 1939 roku.
Polityk i dyplomata Edgar Vincent uważa to wydarzenie za jedną z najważniejszych bitew w historii na rozszerzonej liście najbardziej decydujących bitew, ponieważ zwycięstwo Polski nad Sowietami zahamowało rozprzestrzenianie się komunizmu dalej na zachód w Europie . Zwycięstwo sowieckie, które doprowadziłoby do powstania prosowieckiej komunistycznej Polski, skierowałoby Sowietów bezpośrednio na wschodnią granicę Niemiec, gdzie panował wówczas znaczny ferment rewolucyjny.
Na pamiątkę zwycięstwa Polski w Bitwie Warszawskiej Sejm RP ustanowił w 1992 r.
Święto Wojska Polskiego. Wcześniej, w okresie II RP tego dnia było obchodzone Święto Żołnierza. Święto Żołnierza było uroczyście obchodzone aż do 1947 r.