Do najbliższych obchodów Wniebowstąpienia Pańskiego w Niemczech zostało 126 dni, czyli 4 miesiące i 6 dni.
W 2022 roku Wniebowstąpienie Pańskie w Niemczech przypada na 26 maja (czwartek).
Wniebowstąpienie Pańskie (Christi Himmelfahrt) to święto religijne, które w Niemczech w wyraźny sposób koliduje z Dniem Ojca. Nie byłoby w tym nic nadzwyczajnego, gdyby nie fakt, że Vatertag polega na suto zakrapianych alkoholem wyprawach w plener. Nawet jednak to nie może przyćmić „spektakularnych” procesji konnych które odbywają się w Gymnich i Weingarten.
Wniebowstąpienie Pańskie
Wniebowstąpienie Pańskie to inaczej wstąpienie do nieba zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Jest świętem chrześcijańskim obchodzonym corocznie w 40. dniu od Zmartwychwstania Pańskiego. Wniebowstąpienie jest ukoronowaniem i zakończeniem życia ziemskiego Zbawiciela oraz Jego triumfem. Dla chrześcijan to radosne święto, ponieważ zwiastuje ponowne przyjście Pana.
Chrystus przez 40 dni po swoim zmartwychwstaniu przebywał wśród uczniów. Po upływie tego czasu wraz z Apostołami udał się na Górę Oliwną. Już w czasie Ostatniej Wieczerzy zapowiedział swoje wniebowstąpienie. W obecności uczniów Syn Boży uniósł się w górę i zniknął. Kościół chrześcijański dla upamiętnienia tego wydarzenia ustanowił święto Wniebowstąpienia Pańskiego.
Obchody
Dzień Wniebowstąpienia Pańskiego jest ważnym świętem dla wielu chrześcijan, zwłaszcza katolików. W Christi Himmelfahrt wszystkie szkoły, sklepy i instytucje są zamknięte. Świętem państwowym w Republice Federalnej Niemiec jest od 1936 roku. Po rozpadzie kraju po II wojnie światowej, kiedy Niemcy zostały podzielone na RFN i NRD, status święta państwowego w Niemieckiej Republice Demokratycznej w 1966 roku został zawieszony. Dopiero gdy doszło do Zjednoczenia Niemiec w 1990 roku Wniebowstąpienie Pańskie oficjalnie przywrócono we wschodniej części kraju.
W dniu Wniebowstąpienia niemieccy chrześcijanie uczęszczają na specjalne nabożeństwa, aby uczcić wstąpienie Jezusa do nieba. Podczas wielu z nich obficie używane jest kadzidło. W niektórych kościołach odbywa się podnoszenie posągu Chrystusa, co symbolizuje jego wniebowstąpienie. Na wielu wiejskich obszarach katolickich na polach odbywa się procesja, a podczas tzw. „stacji” czytane są teksty z Biblii. Wierni, niczym za dawnych lat, modlą się również o dobry rok zbiorów.
Wrażenie robią przede wszystkim dwie procesje, które są ważnym symbolem Christi Himmelfahrt: Gymnicher Ritt i Blutfreitag.
Gymnicher Ritt
Gymnicher Ritt to znana w całym kraju procesja jeździecka, która prowadzi przez wioskę Gymnich i okolice. Jego historia sięga XIII wieku i pierwszej krucjaty. Tradycja Gymnicher Ritt zaczęła się jednak setki kilometrów od Niemiec, w pobliżu egipskiego portu Damietta. Rycerz Arnold von Gymnich ugrzązł tam wraz ze swym koniem w bagnie. Kiedy śmierć zajrzała mu w oczy, poprzysiągł że jeśli się uratuje, to on i jego potomkowie będą corocznie jeździć konno po Gymnich. Tak też się stało – zwierzę wystraszyło się szumiącej trzciny, dzięki czemu wyrwało się ze szpon bagna. Arnold von Gymnich jak na rycerza przystało, dotrzymał danego słowa.
Historycy wskazują że Gymnicher Ritt może też pochodzić od średniowiecznych procesji, podczas których modlono się o dobre uprawy. Odbywały się one na trzy dni przed Wniebowstąpieniem. Jeszcze inna wersja wskazuje na konne patrole graniczne, podczas których zbierano dziesięcinę.
Tak czy inaczej, w 1925 roku Wikariusz Joseph Weissenfeld postanowił zaangażować Kościół w procesję i przypomnieć szerzej postać Arnolda von Gymnicha oraz złożonej przez niego przysięgi. Weissenfeld pracował nad świąteczną formułą procesji, zaprojektował flagi, standardy, stroje i dekoracje ołtarza Ritt. Napisał i skomponował pieśń pielgrzymów, która od 1949 roku jest śpiewana do dziś.
Obecnie jest to jedno z najważniejszych symboli Christi Himmelfahrt w Niemczech. Wiele koni wynajętych zostaje z zagranicznych stajni, przybywają one poprzedniego wieczora i nocują w Gymnich. Każdego roku w procesji bierze udział ponad około 600 jeźdźców oraz liczni piesi. Po procesji uczestnicy i obserwatorzy odwiedzają stoiska rozrzucone wzdłuż głównej ulicy oraz targi na placu Kentenicha.
Blutritt in Weingarten
W historycznej miejscowości Weingarten (Badenia-Wirttembergia) w ramach Christi Himmelfahrt odbywa się jedna z największych w Europie procesji jeźdźców konnych. Nazywana jest Blutritt oraz Blutfreitag, czyli Krwawy piątek. Informacje o tej tradycji pojawiły się w piśmie z 1529 roku i już wtedy była ona traktowana jako zwyczaj „z dawnych czasów". Co warto wiedzieć, jest to pielgrzymka adresowana tylko do mężczyzn. W procesji ze świecami udział bierze kilka tysięcy pielgrzymów.
Uroczystość jest organizowana ku czci relikwii Krwi Pańskiej, która od 1094 roku przechowywana jest w złotym relikwiarzu w miejscowym klasztorze. Według legendy relikwia zawiera ziemię przemoczoną krwią Jezusa Chrystusa. Ta kropla krwi została ocalona przez rzymskiego legionistę znanego jako św. Longin z Cezarei Kapadockiej. Uczestniczył on w ukrzyżowaniu Jezusa Chrystusa i jak głosi legenda wbił swoją broń w Syna Bożego, by sprawdzić czy żyje. Wtedy krew skapnęła na twarz legionisty i oświeciła go – legionista nawrócił się. Longinus zebrał kilka kropli krwi, zmieszał je z ziemią Golgoty i przechował w ołowianym pudełku. Po otrzymaniu chrztu od Apostołów, opuścił Jerozolimę i wyruszył w rejs do włoskiej Mantui, gdzie głosił słowo Boże. Tam zginął jako męczennik za wiarę, ale wcześniej zdążył ukryć relikwię. Wiele lat później odkrył je ślepiec Adilbero, dzięki czemu odzyskał wzrok. Następnie o relikwię trwała długa walka, ale w końcu rozstrzygnięto spór: jedna część trafiła do papieża Leona IX, druga do księcia Mantui a trzecia do cesarza Henryka III. To dzięki temu ostatniemu trafiła ona do Weingarten, choć przed tym była w posiadaniu jeszcze kilku osób.
Jak wygląda słynny Blutfreitag? Krwawy Piątek rozpoczyna się o godzinie 6 rano. Jeździec Świętej Krwi (niem. Heilig-Blut-Reiter) obwozi cenną relikwię przez Weingarten i okoliczne tereny, którego eskortuje nawet do 3000 Krwawych Jeźdźców. Relikwia jest zabezpieczona łańcuchem z trzema pierścieniami. W swojej podróży mężczyźni odwiedzają około 80 kapliczek, a w całym wydarzeniu udział bierze ponad 30 000 ludzi. Całość kończy się kazaniem na górze Gottesberg (niem. Góra Boża).
Międzynarodowa Nagroda Karola Wielkiego
W Akwizgranie w dniu Wniebowstąpienia Pańskiego wręczona zostaje Międzynarodowa Nagroda im. Karola Wielkiego. Był on królem Franków od 768 roku do 814 roku, a Akwizgran był jego stolicą. Ten władca uważany jest za prekursora integracji europejskiej, bowiem wiele wysiłku włożył w ustanowienie pokoju pomiędzy walczącymi plemionami w swoim królestwie.
Międzynarodowa Nagroda Karola Wielkiego przyznawana jest corocznie od 1950 wybitnym osobistościom i instytucjom za zasługi w promowaniu pokoju i jedności w Europie. To najbardziej znana polityczna nagroda w Niemczech. Jej pierwszym laureatem był twórca idei Paneuropy, hrabia Coudenhove-Kalergi. Otrzymali ją również Jan Paweł II, Winston Churchill, Jean Monnet, Robert Schuman, Helmut Kohl, Bronisław Geremek, Donald Tusk, Tony Blair czy Bill Clinton.
Ceremonia wręczania Międzynarodowej Nagrody Karola Wielkiego odbywa się w Sali Cesarskiej akwizgrańskiego ratusza zbudowanego na fundamentach pałacu Karola Wielkiego. Laureaci otrzymują dyplom i medal, na którym wybita jest XII-wieczna pieczęć miejska Akwizgranu z wizerunkiem Karola Wielkiego, a także czek na 5 tysięcy euro.
Christi Himmelfahrt a Vatertag
W tym samym dniu co Christi Himmelfahrt wypada Vatertag, czyli niemiecki Dzień Ojca. „Trochę” różni się od tradycji znanych z Polski czy innych krajów. U naszych zachodnich sąsiadów mężczyźni wybierają się na tradycyjne wspólne wycieczki w plener, często wyposażeni wino lub piwo oraz regionalne jedzenie. Prowiant wożony jest na specjalnych wózkach, tzw. Bollerwagen. Obchody są więc głośne i radosne, ale niektóre z nich kończą się bijatykami. W ten dzień na drogach notuje się też zwiększoną liczbę wypadków.