W Kościele katolickim liturgiczne święta Matki Bożej i święta Jezusa są ze sobą powiązane. Tak jest m. in. w przypadku
Bożego Narodzenia (
25 grudnia) i
Narodzenia Najświętszej Maryi (
8 września) czy
Wniebowstąpienia Pana Jezusa (czwartek w 40. dniu od Wielkanocy) i
Wniebowzięcia Maryi (
15 sierpnia). Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny idealnie wpasowuje się w ten schemat, bowiem przypada dzień po
Uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to więc sobota po drugiej niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego. Może wypaść pomiędzy 29 maja a 2 lipca.
Historia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Święto Serca Maryi zostało zapoczątkowane przez św. Jana Eudesa (nazwany „twórcą liturgicznego kultu Serca Jezusa i Maryi”) w 1643 roku, kiedy wyznaczył je dla swoich rodzin zakonnych na 8 lutego. Ogromną rolę w rozpowszechnieniu kultu Serca Maryi odegrał również paryski proboszcz ks. Geretes, który w 1836 roku założył bractwo Matki Bożej Zwycięskiej. Dla całego Kościoła wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny wprowadzono dopiero w XX wieku. W dużej mierze przyczyniły się do tego objawienia Matki Bożej w Fatimie w 1917 roku. Trójka dzieci, które były świadkiem tych niezwykłych wydarzeń, za poleceniem Matki Bożej przekazały światu, by przyjmować Komunię świętą wynagradzającą i odprawiać nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca do jej Niepokalanego Serca. 13 października 1942 roku, w 15 rocznicę objawień fatimskich, papież Pius XII ogłosił, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi. 4 maja 1944 roku oficjalnie uchwalono święto, które przypadało 22 sierpnia. Po Soborze Watykańskim II i reformie liturgicznej w 1969 roku ustalono jego nową datę na sobotę po uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego.
Obchody Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Episkopat Polski po zakończeniu II wojny światowej uzyskał zgodę Stolicy Apostolskiej, by odprawiać w każdą pierwszą sobotę miesiąca (oprócz tych, w które przypadają inne wspomnienia) mszy świętej o Niepokalanym Sercu Maryi. 8 września 1946 roku ówczesny prymas Polski, kardynał August Hlond, dokonał na Jasnej Górze aktu poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi. Świadkiem tego wydarzenia było około milion osób, a papież Pius XII wysłał z tej okazji list gratulacyjny.
Serce Matki Bożej jest symbolem jej życia wewnętrznego, zachowania od zepsucia oraz uczuć macierzyńskich do ludzkości. Prowadzi ono do Boga, jest bowiem ukształtowane na podobieństwo jego serca. Oddawanie kultu sercu Maryi to znak, że jesteśmy gotowi na wypełnienie woli Stwórcy i bezgraniczną miłość do niego. Maryja jest odzwierciedleniem świątyni Ducha Świętego, Kościoła i stanowi wzór dla każdego chrześcijanina.