Po obrzędach związanych ze złożeniem Jezusa do grobu wspomina się jego zstąpienie do otchłani. Według starożytnych tekstów Chrystus „budzi" ze snu śmierci do nowego życia Adama i Ewę, którzy wraz z całym rodzajem ludzkim przebywali w Szeolu.
Święcenie Pokarmów
Do tradycji Wielkiej Soboty należy święcenie pokarmów wielkanocnych, które posiadają swoją symbolikę: chleba - na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa - na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie. Polacy wkładają do koszyczka również takie produkty jak sól (jako symbol oczyszczenia), babkę wielkanocną (reprezentuje obfitość), masło (dobrobyt), chrzan (symbol męki Jezusa Chrystusa, a także siły), miód, pieprz, czekoladowe zajączki. Tradycyjnie używa się wiklinowego koszyka, udekorowanego białą haftowaną serwetką i gałązkami bukszpanu.
Zwyczaj święcenia pokarmów to tradycja, która sięga jeszcze czasów pogańskich. Dawni Słowianie, podobnie jak wiele innych plemion na świecie, wraz z nadejściem wiosny składali żywność w ofierze Bogom. Celem było uczczenie odradzającego się życia i prośba o obfite plony w nadchodzących miesiącach. W czasach chrześcijańskich zwyczaj ten powiązany już był ze świętami wielkanocnymi. Nie od razu jednak gromadzono pokarmy w kościołach, początkowo jedzenie układano na stołach, a kapłani odwiedzali domostwa, dwory szlacheckie i święcili baranka, jajka czy masło. Około XIX wieku Polacy zaczęli przynosić w Wielką Sobotę koszyczki do kościołów, wyjątkiem jest tutaj Śląsk, gdzie tradycja ta zadomowiła się dopiero na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Dziś święconka to jeden z najpopularniejszych symboli Wielkanocy.
Po poświęceniu pokarmów koszyczek należy zanieść do domu, gdzie musi poczekać do uroczystego śniadania w Niedzielę Wielkanocną. Zgodnie z tradycją należy zjeść wszystkie produkty, ponieważ przynosi to szczęście.
Post Paschalny
Kościół katolicki powraca do praktykowania postu paschalnego. W Wielką Sobotę wierni zachęcani są do zachowania postu paschalnego, w czasie którego nie spożywa się pokarmów mięsnych. Najstarsze świadectwa o poście w Wielki Piątek i Wielką Sobotę sięgają II wieku. Był to post pełny, w trakcie którego nie spożywano żadnego pokarmu.
Po zapadnięciu zmroku odprawiana jest msza Wigilii Paschalnej, nawiązująca do Niedzieli Wielkanocnej. Wielki Piątek i Wielka Sobota to jedyne dni w roku, kiedy Kościół nie sprawuje Mszy św. W Wielką Sobotę także nie rozdaje się Eucharystii. Komunia zanoszona jest jedynie umierającym jako wiatyk.
U chrześcijan wyznania prawosławnego tradycyjne poświęcone pokarmy to słodki chleb, w tradycji rosyjskiej nazywany Кулич lub пасха. Słodki „chleb" jest tradycyjną potrawą również na Białorusi, Ukrainie, Węgrzech, Czechach, Grecji, Turcji i Armenii.
Zgoda na wykorzystanie Twoich danych osobowych w celach
Spersonalizowane reklamy i treści, pomiar reklam i treści, opinie odbiorców, rozwój produktu
Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
Twoje dane osobowe będą przetwarzane, a informacje z Twojego urządzenia (pliki cookie, unikalne identyfikatory itp.) mogą być wyświetlane i zapisywane przez zewnętrznych dostawców lub im udostępniane. Mogą też być wykorzystywane przez tę witrynę. Niektórzy dostawcy mogą przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie uzasadnionego interesu. Możesz się na to nie zgodzić, zmieniając opcje poniżej. Link umożliwiający wycofanie zgody znajdziesz u dołu tej strony