Układ rozejmowy, do którego bezpośrednio odnosi się Remembrance Day, znany jest jako Rozejm w Compiègne. Pakt pomiędzy Ententą i Cesarstwem Niemieckim uzgodniony został w poniedziałek 11 listopada 1918 roku o godzinie 5:12 i podpisany o 5:20 rano w wagonie kolejowym w lesie Compiègne. Obie strony przystały na propozycje marszałka Focha, by godzinę złożenia podpisów ustalić na 5:00. Rozejm wszedł w życie tego samego dnia o godzinie 11:00.
Ku pamięci ofiar
Święto upamiętnia podpisanie rozejmu kończącego I wojnę światową, ale odnosi się też do ofiar II wojny światowej oraz wielu innych konfliktów zbrojnych, których niestety nigdy nie brakowało na naszej planecie. Kanadyjczycy brali udział także w wojnie koreańskiej, we wojnie w Afganistanie, w misjach pokojowych i innych międzynarodowych zobowiązaniach wojskowych. Ogółem w Kanadyjskich Siłach Zbrojnych służyło ponad 1,6 miliona osób, a ponad 118 tysięcy zmarło podczas zagranicznych konfliktów. Święto upamiętnia też wszystkie inne ofiary konfliktów zbrojnych – rannych czy osób, które doznały emocjonalnych blizn, a także ludzi w społecznościach, których synowie, bracia, ojcowie, wujkowie, dziadowie zmarli.
Federalny wydział Veterans Affairs Canada traktuje święto jako hołd dla mężczyzn i kobiet, którzy służyli i nadal służą Kanadzie w czasie wojny, konfliktu i pokoju. Departament prowadzi program o nazwie „Pamięć Kanady", którego misją jest podnoszenie świadomości wśród Kanadyjczyków. dotyczącej zrozumienia i docenienia żołnierzy służących ojczyźnie.
Trudne początki
6 listopada 1919 roku, niemal rok po zakończeniu I wojny światowej, król Jerzy V skierował apel do Imperium Brytyjskiego, by zawieszenie broni upamiętnić dwoma minutami ciszy, dokładnie o godzinie 11 w dniu 11 listopada. W Kanadzie Dzień Pamięci został ustanowiony z inicjatywy deputowanego Isaaca Pedlowa. Jego celem było uhonorwanie około 60 000 poległych Kanadyjczyków w I wojnie światowej. W 1921 roku Parlament kanadyjski ogłosił najbliższy poniedziałek 11 listopada jako Arimistice Day (Dzień Zawieszenia Broni).
Co jednak zastanawiające, dzień ten połączono z obchodami Święta Dziękczynienia, czyli radosnego dnia, w którym króluje sport i kolacje z indykiem w tle. Weterani wojenni byli nieco zniesmaczeni taką sytuacją, poza tym samo święto w latach dwudziestych XX wieku nie było zbyt rozpowszechnione. Uczestnicy wojny i ich rodziny gromadzili się w kościołach i okolicach, ale w obrzędach uczestniczyło niewielu Kanadyjczyków. W 1928 roku niektórzy wybitni obywatele, w tym wielu weteranów, dążyli do większego uznania i oddzielenia pamięci o ofiarach wojennych od Święta Dziękczynienia. 18 marca 1931 roku poseł Alan Neill wystąpił z wnioskiem, by Dzień Zawieszenia Broni przemianować na Dzień Pamięci oraz przenieść Dzień Dziękczynienia na inną datę.
Zgodne prowincje
W Kanadzie różnie bywa z obchodzeniem świąt, ale w przypadku Dnia Pamięci panuje zgodność.W latach 1970 i 1985 rząd Kanady uznał Remembrance Day za święto narodowe. Od tego czasu jest dniem ustawowo wolnym od pracy we wszystkich trzech terytoriach oraz w sześciu z dziesięciu prowincji. Wyjątkiem są: Nowa Szkocja, Manitoba, Ontario i Quebec:
- Handel detaliczny w Manitobie w Dniu Pamięci jest zabroniony w godzinach od 9.00 do 13.00, z wyjątkiem niektórych usług (m. in. apteki, weterynarz, stacje benzynowe).
- W Ontario niektórzy pracodawcy udzielają swoim pracownikom urlopu, ale nie jest to wymagane na mocy Employment Standards Act (Ustawy o Normach Zatrudnienia).
- W Quebecu korporacje zarejestrowane federalnie mogą dać pracownikom wolne lub wyznaczyć uznanie święta w innym dniu. Kiedy Dzień Pamięci przypada w weekend wolny od pracy, pracownicy mają prawo do urlopu płatnego w dniu roboczym bezpośrednio poprzedzającym lub następującym po dniu wolnym od pracy.
- W Nowej Szkocji Dzień Pamięci jest regulowany przez ustawę Remembrance Day Act. Pracownicy zobowiązani do pracy w Dzień Pamięci otrzymują dodatkowy dzień wolny od pracy (z wyjątkiem rodzajów działalności wyłączonych z ustawy). Osoby, które nie pracują w tym dniu, nie otrzymują wynagrodzenia.
Centralne obchody w Ottawie
Centralne ceremonie z okazji Remembrance Day odbywają się w Ottawie przy pomniku National War Memorial. Organizuje je Royal Canadian Legion (Królewski Legion Kanadyjski). Pomnik odsłonięto 21 maja 1939 roku i już rok później zapoczątkowano tradycję uroczystych obchodów. Przewodniczy im Generalny Gubernator Kanady, który reprezentuje Koronę, czyli Królową Elżbietę II. Uczestniczą w nich weterani wojenni, premier, politycy, członkowie rodziny królewskiej, przedstawiciele Kanadyjskich Sił Zbrojnych i Królewskiej Kanadyjskiej Policji Konnej, członkowie korpusu dyplomatycznego oraz przedstawiciele młodzieży. W wydarzeniu bierze udział około 40 tysięcy osób, a całość transmitowana jest w telewizji krajowej.
Ważnym i wzruszającym momentem jest złożenie wieńca przez Matkę Srebrnego Krzyża (Silver Cross Mother). Jest to tytuł przyznawany w imieniu królowej Elżbiety II jako Królowej Kanady. Matka Boska Krzyża wybierana jest każdego roku przez Królewski Legion Kanadyjski, by złożyć wieniec w imieniu wszystkich matek, które straciły dzieci w służbie swojego kraju.
Obchody rozpoczyna zagrana na trąbce melodia (Carillon) i bicie dzwonów z Wieży Pokoju. W tym czasie na Plac Konfederacji przybywają goście: członkowie sił zbrojnych, a następnie korpus dyplomatyczny Ottawy, ministrowie, goście specjalni, Królewski Legion Kanadyjski, harcerze itp. Przyjazd gubernatora generalnego jest ogłaszany przez trębacza brzmiącego „Alert", po stosownych salutach grany jest hymn Kanady „O Canada".
O godzinie 11 zapada dwuminutowa cisza. Następnie odgrywany jest hejnał „Last Post” używany na wojskowych pogrzebach i ceremoniach na pamiątkę tych, którzy zginęli na wojnie. Później ma miejsce salwa honorowa, uroczyście odczytana zostaje też Oda Pamięci z poematu „Fallen" angielskiego poety Laurence Binyona.
Po oficjalnej ceremonii wiele osób udaje się pod pomnik Grobu Nieznanego Żołnierza i umieszcza na nim czerwone maki, symbol święta. Pomnik odsłonięto w 2000 roku - zawiera on pozostałości niezidentyfikowanego kanadyjskiego żołnierza, który zginął we Francji podczas I wojny światowej.
W innych miastach
Podobne uroczystości jak w Ottawie, odbywają się w prowincjonalnych stolicach w całym Kraju Klonowego Liścia, sprawowanych przez odpowiedniego Gubernatora porucznika prowincji Kanady, a także w innych miastach. Obchody organizowane są nie tylko przy pomnikach pamięci i cmentarzach, ale i w muzeach, ratuszach, halach sportowych, a nawet w takich miejscach jak hotele lub siedziby korporacji. Warto wspomnieć, że często biorą w nich udział polscy weterani II wojny światowej zrzeszeni w różnych organizacjach.
W Toronto główne uroczystości Remembrance Day mają miejsce przy Old City Hall (Stary Ratusz), gdzie znajduje się pomnik upamiętniający obywateli miasta, którzy zginęli podczas I wojny światowej i innych konfliktów. Oprócz tego ludzie honorują bohaterów wojennych w każdym z Centrów Obywatelskich w Toronto: East York, Etobicoke, North York, Scarborough i York oraz we Forcie York.
W Edmonton gospodarzem największej uroczystości jest Pawilon Sportowy „Butterdome” Uniwersytetu Alberty. Miasto Vancouver ceremonię Dnia Pamięci i paradę organizuje na Placu Zwycięstwa. W North Vancouver główne wydarzenie odbywa się przy Pomniku Nieznanego Żołnierza w parku Victoria. Bogaty program Dnia Pamięci ma Calgary – tam wydarzenia zaplanowane są w takich miejscach jak Southern Alberta Jubilee Auditorium, Pole Krzyży, Fort Calgary, Muzeum Lotnictwa. W Montrealu coroczna ceremonia Dnia Pamięci odbywa się na Place du Canada.
Największa uroczystość w pomieszczeniach zamkniętych w Kanadzie ma miejsce zwykle w Saskatoon, Saskatchewan,w hali Credit Union Centre. Uczestnikami są weterani, obecni członkowie sił kanadyjskich oraz jednostki morskie, wojskowe i kadeci powietrzni, a liczba uczestników wynosi około 9000.
W ramach Remembrance Day w kościołach odprawiane są nabożeństwa ku pamięci poległych na wojennych frontach żołnierzy. W obchody święta włączają się także kanadyjskie szkoły: uczniowie przygotowują prezentacje dotyczące historii Kanady, patriotyzmu, recytują wiersze.
Czerwone maki – symbol Remembrance Day
Czerwone maki są symbolem święta w wielu krajach. Ale tę tradycję zawdzięczamy Kanadyjczykom, a konkretnie poecie Johnowi McCrae. Był on lekarzem i żołnierzem podczas I wojny światowej, brał udział w walkach z Niemcami pod Ypres. To było pierwsze większe starcie Kanadyjczyków w międzynarodowym konflikcie. To właśnie wtedy Niemcy po raz pierwszy w historii wojen użyli gazu chemicznego i uśmiercili w ten sposób setki tysięcy ludzi. Dzięki ofiarności żołnierzy z Kraju Klonowego Liścia udało się powstrzymać atak Niemców, ale w ciągu 48 godzin zginęła niemal 1/3 uczestników. Śmierć przyjaciela Alexisa Helmerai zainspirowała Johna McCrae do napisania wiersza „In Flanders Fields” (Na polach Flandrii). Tekst opowiada o czerwonych makach, które rozkwitły na grobach poległych w bitwie żołnierzy. Wiersz został napisany 3 maja 1915 roku i został opublikowany po raz pierwszy w magazynie „Punch” 8 grudnia 1915 roku. Jego autor niestety nie doczekał końca wojny - zmarł na zapalenie płuc na początku 1918 roku.
Pierwszą osobą, która użyła maku jako symbolu pamięci była Moina Michael, członkini amerykańskiego YMCA, profesorka i humanistka. Po zakończeniu wojny nauczała ona klasy niepełnosprawnych żołnierzy na Uniwersytecie w Georgii. By zapewnić im finansowe i zawodowe wsparcie, rozpoczęła sprzedaż maków jedwabnych. W 1921 roku jej wysiłki doprowadziły do przyjęcia maku jako symbolu pamięci dla weteranów wojennych przez The American Legion Auxiliary i The Royal British Legion. Kobieta za swoje zasługi nazywana jest „Poppy Lady". Z Moiną Michael współpracowała Madame Anne Guerin, która również dużo zrobiła dla promowania maku jako symbolu Dnia Pamięci i pomocy weteranom.
Pierwszy „Dzień maku" miał miejsce 11 listopada 1921 roku. Przez pierwszy rok sztuczne maki sprowadzano do Kanady z Francji. Jednak już rok później maki produkowano w Kanadzie i rozprowadzano przez weteranów. Aż do 1996 roku, maki te sprzedawane były przez weteranów II wojny światowej oraz weteranów wojny w Korei.
Podczas Remembrance Day Kanadyjczycy ku czci poległych na wojennych frontach wpinają w swoje ubrania charakterystyczne czerwone maki i przypinają je do aut. Zwyczaj ten podchwyciły później kraje anglosaskie. Cytat z „In Flanders Fields” znajduje się na kanadyjskim banknocie dziesięciodolarowym.
Występowanie Dnia Pamięci w Kanadzie w innych latach
Zgoda na wykorzystanie Twoich danych osobowych w celach
Spersonalizowane reklamy i treści, pomiar reklam i treści, opinie odbiorców, rozwój produktu
Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
Twoje dane osobowe będą przetwarzane, a informacje z Twojego urządzenia (pliki cookie, unikalne identyfikatory itp.) mogą być wyświetlane i zapisywane przez zewnętrznych dostawców lub im udostępniane. Mogą też być wykorzystywane przez tę witrynę. Niektórzy dostawcy mogą przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie uzasadnionego interesu. Możesz się na to nie zgodzić, zmieniając opcje poniżej. Link umożliwiający wycofanie zgody znajdziesz u dołu tej strony