Dzień św. Kazimierza, Patrona Litwy to stare litewskie święto na cześć wiosny.
Kazimierz Jagiellończyk to polski królewicz, który miał objąć tron po swoim ojcu Kazimierzu IV Jagiellończyku. Został namiestnikiem ojca w królestwie i już wtedy jego krótkie rządy były dobrze oceniane. Czynnie udzielał się w sprawowaniu sądownictwa i tym samym doprowadził do poprawy bezpieczeństwa na drogach i ukrócił rozboje. Troszczył się także o ubogich i dbał ogólnie o swoich poddanych. Pełnienie obowiązków króla odbiło się na zdrowiu królewicza, zachorował na gruźlicę. Zmarł 4 marca 1484 r. (stąd pochodzi data obchodów
imienin Kazimierza i Kazimiery właśnie 4 marca) Z powodu jego pobożności i cnotliwego życia w 1602 roku Kościół ogłosił go świętym. Kilka lat później św. Kazimierz został patronem Litwy.
Dawniej, tego dnia, wypuszczano zwierzęta na zewnątrz lub chociaż otwierano szeroko drzwi by wpuścić słońce do pomieszczeń gospodarskich, aby zwierzęta mogły cieszyć się nadchodzącą wiosną. Wierzono, że dzięki temu zwierzęta będą rosły szybciej i będą bardziej odporne na choroby.