Do najbliższych obchodów Św. Kazimierza Królewicza zostało 157 dni, czyli 5 miesięcy i 5 dni.
W 2024 roku Św. Kazimierza Królewicza przypada na 4 marca (poniedziałek).
Historia Kazimierza Jagiellończyka to przykład na to, że mimo królewskiego pochodzenia można żyć skromnie i pobożnie, a do tego być dobrym i skutecznym władcą. Niestety, karierę głównego patrona Litwy, cenionego również w Polsce świętego, przerwała gruźlica. 4 marca obchodzimy jego święto.
Historia Kazimierza Jagiellończyka
Chłopiec przyszedł na świat 3 października 1458 roku na Zamku Królewskim na Wawelu. Jego ojcem był Kazimierz IV Andrzej Jagiellończyk, jeden z najskuteczniejszych polskich władców, matka Elżbieta Rakuszanka była córką króla Węgier i Czech Albrechta II. Już od najmłodszych lat Kazimierz miał więc zapewnione ponadprzeciętne warunki do rozwoju, zwłaszcza że jego nauczycielami były takie osobistości jak ks. Jan Długosz, Jan Kanty oraz włoski humanista Kallimach. W dość młodym wieku Kazimierz wysłany został na Węgry, gdzie jednak nie udało się przeciwstawić Maciejowi Korwinowi i przejąć władzy. W drodze powrotnej do Polski, trzynastoletni wówczas chłopiec był świadkiem wielu napaści i gwałtów, co z pewnością zostawiło trwały ślad na jego psychice, ale nie wyparło dobroci, którą nosił w sercu.
W kolejnych latach ojciec ponowił próbę przygotowywania syna do objęcia tronu, zabierał go na posiedzenia rady koronnej czy w swoje służbowe podróże, m. in. do Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ustanowił go także swoim namiestnikiem w królestwie, w latach 1481-1483 rezydował w Radomiu. Mieszkańcy tego miasta do dziś pamiętają o jego zasługach, tytułując go swoim patronem.
Jego kariera polityczna skończyła się niespodziewanie, ponieważ zachorował na gruźlicę. Mimo to udał się w 1483 roku do Wilna, by zarządzać państwem. Zmarł rok później, pochowano go w katedrze wileńskiej. Jego śmierć wywołała powszechną rozpacz, bowiem ludzie cenili go za talenty wojskowe, ale i styl życia, który mógł stanowić za przykład dla innych. Pobożność, ascetyzm, wyrozumiałość, sprawiedliwość to kilka z jego licznych zalet. Dbał o potrzeby mieszkańców, zwłaszcza tych najbiedniejszych i pokrzywdzonych.Już niedługo po śmierci grób Kazimierza stał się miejscem pielgrzymek z Litwy i Korony Polskiej. Klemens VIII w 1602 roku ogłosił go świętym. Kiedy otwarto jego grób, jego ciało było w nienaruszonym stanie.
Obchody święta Kazimierza Jagiellończyka
Św. Kazimierz jest głównym patronem Litwy. 4 marca, w rocznice śmierci, przypada jego liturgiczne wspomnienie. Tradycyjnie we Wilnie odbywa się wtedy Kiermasz Kaziukowy, a także Droga Krzyżowa, liczne nabożeństwa, warsztaty, wystawy muzealne, loterie i wiele innych imprez dla całych rodzin.
W Polsce uroczyste obchody odbywają się w Radomiu, którego Kazimierz jest patronem (ogłosił to 4 marca 1983 roku papież Jan Paweł II). Centralne wydarzenia mają miejsce w bazylice pod wezwaniem tego świętego na radomskim Zamłyniu. W Farze znajdują się jego relikwie – wprowadzono je 3 października 2013 roku w 555. rocznicę urodzin św. Kazimierza.