Święto Papieru 2023

Święto Papieru to doroczny festyn rodzinny organizowany w Dusznikach-Zdroju na Dolnym Śląsku w ostatni weekend lipca. Organizatorem Święta Papieru jest Muzeum Papiernictwa, które jest zlokalizowane w XVI wiecznym młynie papierniczym.

Muzeum Papiernictwa na Święto Papieru przygotowuje mnóstwo atrakcji i niespodzianek. Jak co roku, odwiedzający muzeum goście będą mogli wziąć udział w warsztatach czerpania papieru oraz zdobienia papieru techniką Ebru – warsztaty cieszą się ogromnym zainteresowaniem, szczególnie, że zrobione własnoręcznie „dzieła sztuki” można zabrać na pamiątkę. Zwiedzimy również muzeum z przewodnikiem, który opowie nam o historii papieru i papiernictwa. Ponadto będziemy mieć możliwość samodzielnego zwiedzania cieszącej się ogromnym zainteresowaniem, multimedialnej sali z banknotami oraz Galerii sztuki papieru. Organizowane są również konkursy z atrakcyjnymi nagrodami. Więcej o szczegółach obchodów Święta Papieru przeczytają Państwo na stronach internetowych Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju.

Co to jest papier?

Niby proste pytanie, ale ... czy oby napewno? Papier definiowany jest jako cienki i płaski materiał, który jest wykonany z włókien roślinnych (takich jak celuloza), zwierzęcych (np. końskie włosie) lub syntetycznych. Papier jest szeroko stosowany do pisania, drukowania, opakowań, artykułów biurowych i wielu innych zastosowań.

Papier jest produkowany poprzez rozdrobnienie i zmieszanie włókien roślinnych lub innych materiałów, a następnie formowanie ich w arkusze lub role. Istnieją różne rodzaje papieru, w tym papier ksero, papier kancelaryjny, papier gazetowy, papier pakowy, papier toaletowy, papier pergaminowy, papier czerpany i wiele innych.

Papier jest jednym z najbardziej popularnych materiałów na świecie i jego produkcja ma duży wpływ na środowisko. Dlatego wiele firm i osób stara się ograniczyć zużycie papieru lub używać papieru z recyklingu, aby zminimalizować negatywny wpływ na środowisko.

Jak wygląda produkcja papieru?

Proces produkcji papieru zaczyna się od pozyskania surowca, którym najczęściej jest drewno. Drewno jest następnie przetwarzane w celu usunięcia kory i gałęzi, a następnie rozdrabniane na małe kawałki. Następnie drewno jest gotowane w specjalnych kadziach z wodą i chemikaliami, aby pozbyć się ligniny, która jest naturalnym klejem łączącym włókna drzewne. Po ugotowaniu, drewno jest rozdrabniane w celu uzyskania włókien celulozowych, które stanowią główny składnik papieru. Włókna są następnie oczyszczane, wybielane i suszone. Następnie dodaje się do nich różne dodatki, takie jak woda, kleje, barwniki i wypełniacze, w zależności od wymagań końcowego produktu.

W kolejnym etapie, mieszanka zostaje wypompowana na maszynę papierniczą, gdzie formuje się papier. Masa papierowa jest rozprowadzana równomiernie na metalowej siatce, która jest przemieszczana przez wiele wałków, aby usunąć nadmiar wody i zwiększyć gęstość papieru. Na końcu procesu, papier jest suszony, wygładzany i przycinany na wymagane rozmiary. Następnie jest pakowany i wysyłany do klientów lub magazynów.
Pamiętaj, ze powyższy opis jest mocno uproszczony

Recykling papieru

Recykling papieru polega na ponownym przetwarzaniu zużytego papieru w celu wytworzenia nowego papieru. Proces ten ma na celu zmniejszenie ilości odpadów oraz ochronę zasobów naturalnych, ponieważ recykling papieru pozwala zaoszczędzić drzewa oraz zużyć mniej wody i energii w procesie produkcji.

Proces recyklingu papieru zwykle składa się z kilku etapów. Pierwszym etapem jest zbieranie zużytego papieru z domów, biur i innych źródeł. Następnie papier jest sortowany, usuwając z niego wszelkie zanieczyszczenia takie jak tektura, plastik czy klamerki.

Kolejnym etapem jest rozdrobnienie zużytego papieru na małe kawałki. Następnie, te kawałki są mieszane z wodą i poddawane procesowi homogenizacji, który ma na celu równomierne rozprowadzenie włókien w roztworze. Powstały miazgę papierową oczyszcza się z zanieczyszczeń oraz zbędnego kleju i farb.

Ostatnim etapem procesu recyklingu jest formowanie miazgi papierowej w arkusze lub role, które są następnie suszone i przycinane do wymaganego rozmiaru.

Krótka historia papieru

Papier jest jednym z najważniejszych wynalazków w historii ludzkości i jest używany od ponad dwóch tysięcy lat. Początkowo ludzie zapisywali swoje pomysły i informacje na innych nośnikach, takich jak gliniane tabliczki, kości, pergamin czy bambusowe kijki.

Papier, tak jak go dzisiaj znamy, został wynaleziony w Chinach w II wieku p.n.e. Papier w Chinach był wytwarzany z rośliny zwanej mülberry, a proces produkcji polegał na rozdrabnianiu i gotowaniu rośliny w wodzie, a następnie formowaniu miazgi w arkusze.

W VII wieku papier został wprowadzony do krajów arabskich, a w IX wieku zaczął być używany w Europie. Na początku produkcja papieru była ręczna i wymagała dużo czasu i pracy, ale wraz z postępem technologicznym i wynalezieniem maszyn papierowych w XVIII wieku, produkcja stała się łatwiejsza i bardziej efektywna.

Z czego były wykonane księgi w czasach starożytnych?

W czasach starożytnych księgi były wykonane z różnych materiałów w zależności od regionu, kultury i epoki.

W Egipcie i Mezopotamii, gdzie pismo wynaleziono już około 3000 lat p.n.e., księgi były często pisane na papirusie, roślinie rosnącej nad Nilem, która była uprawiana i przetwarzana na rolki papirusowe.

W Afryce Zachodniej, szczególnie w rejonie dzisiejszej Nigerii, stosowano pismo na kamieniach, które były wykorzystywane do zapisywania ważnych wydarzeń, takich jak bitwy lub uroczystości. Kamienie były wytwarzane z różnych materiałów, w tym z granitu, bazaltu lub wulkanicznego tufu.

W niektórych kulturach afrykańskich stosowano także specjalne tkaniny do zapisywania informacji, takie jak bogato zdobione tkaniny Aszanti w Ghanie. Na tkaninach były przedstawiane historie, mity i legendy, a także wykorzystywane do przekazywania ważnych informacji społecznych lub religijnych.

W starożytnej Grecji i Rzymie często używano pergaminu, skóry zwierzęcej (zwykle owcy, kozy lub cielęcej), która była starannie wyciągana, oczyszczana, napinana i suszona, a następnie przycinana na arkusze i używana jako medium do pisania.

W starożytnej Ameryce, szczególnie w cywilizacjach Mezoameryki, jak Majów i Azteków, księgi były często pisane na skórzanych lub papierowych księgach zwijanych w kształt rulonu, nazywanych kodeksami.

W Australii, przed kolonizacją przez Europejczyków, Aborygeni stosowali różne techniki zapisywania i przechowywania informacji.

Jednym z najważniejszych nośników informacji było malarstwo naskalne. Aborygeni malowali na skałach swoje historie, legendy, mapy i ważne wydarzenia, często w sposób bardzo symboliczny. Malarstwo naskalne było jednym z najstarszych sposobów zapisywania informacji w Australii i niektóre z tych malowideł są datowane na ponad 50 000 lat.

Innym sposobem przechowywania informacji była sztuka utkania dywanów, tkanin i worków z włókien roślinnych i zwierzęcych. Te wyroby były często bogato zdobione wzorami, które przekazywały informacje na temat mitologii, tradycji i historii kultury Aborygeńskiej.

Aborygeni stosowali również pismo rysunkowe, które składało się z zestawów symboli, które reprezentowały różne przedmioty, idee lub wydarzenia. Ten rodzaj pisma był stosowany głównie do zapisywania krótkich wiadomości lub informacji, ale nie był tak powszechnie używany jak w innych kulturach.