Do najbliższych obchodów Święta św. Brygidy zostało 95 dni, czyli 3 miesiące i 4 dni.
W 2024 roku Święto św. Brygidy przypada na 23 lipca (wtorek).
Brygida jest najważniejszą osobą w panteonie świętych pochodzących ze Szwecji, patronuje również krainie Trzech Koron. Papież Jan Paweł II w 1999 roku ogłosił ją patronką Europy. Lista jej zasług jest długa, stąd 23 lipca Kościół katolicki obchodzi jej święto.
Św. Brygida
Brygida urodziła się w Szwecji, w Upplandzie. Wychowała się w arystokratycznym rodzie, jej ojciec był poważanym sędzią, człowiekiem majętnym i wpływowym, a zarazem bardzo religijnym. Regularnie przystępował do sakramentów pokuty i Eucharystii, udał się także w podróż do Hiszpanii na grób św. Jakuba w Composteli.
Głęboka wiara ojca być może była jednym z powodów, dla których Brygida od dziecka cieszyła się względami Chrystusa. W wieku 7 lat ukazała się jej Najświętsza Maryja Panna i założyła na głowę dziewczynki koronę, kiedy miała lat 10 widziała ukrzyżowanie Jezusa. Dwa lata później dotknęła ją wielka tragedia, zmarła jej matka. Ojciec oddał ją na wychowanie do szwagierki Katarzyny Bengtsdotter w Aspanäs. Tam obowiązywały surowe reguły, ale młoda dziewczyna nie narzekała z tego powodu, wręcz przeciwnie, uważała, że zbliży ją to do Syna Bożego.
Jak to często bywa w żywotach kobiet wychowujących się w dawnych czasach, Brygida jeszcze jako dziecko została zmuszona do małżeństwa. Poślubiła syna gubernatora Wastergotlandu, Ulfa Gotmarssona, i mimo przymusu, starała się być jak najlepszą żoną.
Miała szczęście, że trafiła na dobrego człowieka, co pomogło jej stworzyć jeden z najświetniejszych pałaców w kraju. Każdy był tam mile widziany, szanowano służbę i przestrzegano przykazań bożych. U boku Ulfa przeżyła 28 lat, para dochowała się 8 dzieci. Po śmierci męża sprzedała dobra majątkowe i zamieszkała w cysterskim klasztorze Alvastra.
Dalsze lata upływały Brygidzie bardzo aktywnie – całkowicie oddała się służbie Bożej oraz zaangażowała się w sprawy polityczno- społeczne na najwyższym szczeblu. Królowi szwedzkiemu i zakonowi krzyżackiemu przepowiedziała kary Boże, które się sprawdziły. Apelowała do kolejnych papieży, rezydujących wtedy w Awinionie, o powrót do Rzymu. Jednemu z nich, Urbanowi V, wywróżyła rychłą śmierć, kiedy ten zdecydował się opuścić Wieczne Miasto i wrócić do Awinionu. Przez cały czas wspierała hojnie biednych i potrzebujących, klasztory, fundacje charytatywne. Brygida założyła też zakon pod wezwaniem Najświętszego Zbawiciela nazywany „brygidkami". Pierwszą opatką w 1374 roku została jej córka, św. Katarzyna Szwedzka.
Przez cały ten okres Brygida podróżowała po świecie odwiedzając liczne sanktuaria. Po powrocie z pielgrzymki z Ziemi Świętej zmarła w Rzymie, wymęczona podróżą. Przewidziała swoją śmierć co do dnia - 23 lipca 1373 roku. Orszak z jej ciałem wędrował przez całą Europę, m. in. przez Gdańsk. Relikwie złożono w szwedzkim klasztorze w Vadstena, który założyła.
Brygida pozostawiła po sobie wiele dobra, a także osiem ksiąg tzw. Revelationes celestes (Objawienia niebiańskie), gdzie znajduje się opis około 700 wizji, których była świadkiem. Na jej prośbę przetłumaczono też Biblię na język szwedzki.
Obchody święta św. Brygidy
Kult szwedzkiej mistyczki rozpowszechnił się błyskawicznie, już w dniu pogrzebu zanotowano wiele cudownych uzdrowień. Stąd też została szybko kanonizowana, w 1391 roku, do czego mocno przyczyniła się jej córka św. Katarzyna. W 1999 św. Brygida razem z Katarzyną ze Sieny i Edytą Stein została patronką Europy. Jest również patronką Szwecji, pielgrzymów i dobrej śmierci.
Święto św. Brygidy włączono do kalendarza rzymskiego w 1623 roku, a jako datę wybrano 7 października, w rocznicę jej kanonizacji z 1391 roku. Kilka lat później przesunięto je na 8 października, chociaż Kościół w Szwecji pozostał przy pierwotnym terminie. Po reformie kalendarza rzymskiego w 1969 roku święto liturgiczne przeniesiono na rocznicę śmierci, czyli 23 lipca. Szwedzi nadal największe uroczystości celebrują w październiku.
W Polsce najbardziej znany jest kościół pod jej wezwaniem w Gdańsku. W ramach święta patronki odprawiana jest uroczysta msza odpustowa, po nabożeństwie na podwórku parafialnym odbywa się skromne przyjęcie z poczęstunkiem i grill.