Lipiec

Nazwa miesiąca według Aleksandra Brücknera pochodzi od lip, które kwitną na przełomie czerwca i lipca. Dawniej nasi przodkowie określali lipiec mianem „lipień". W innych językach słowiańskich jest podobnie, np. białoruskie „lipin”, litewskie „liepa”, ukraińskie „lipen”. Wyjątki stanowi język czeski, gdzie lipiec nazywa się „červenec" („mały czerwiec") oraz chorwacki, gdzie lipiec to „srpanj” od słowa „sierp", czyli okres w którym rozpoczynają się żniwa.

W większości języków europejskich nazwa wywodzi się od łacińskiego „Iulius". Rzymski senat na wniosek Marka Antoniusza po śmierci Juliusza Cezara (urodził się w lipcu) postanowił nadać nazwę lipiec na jego cześć. Wcześniej miesiąc ten określany był jako „Quintilis”, a jego nazwa oznaczała „piąty” i odnosiła się do dawnego rzymskiego kalendarza, w którym nie było stycznia ani lutego. Przykłady w innych językach to: angielskie „July", duńskie oraz niderlandzkie „juli”, francuskie „juillet”, niemieckie „Juli", hiszpańskie „julio”, włoskie „luglio” czy portugalskie „julho”.

W języku fińskim lipiec to „heinäkuu” , czyli „miesiąc trawy", ponieważ w tym kraju zbiera się wtedy siano na zimę dla zwierząt. Turecka nazwa „temmuz" nawiązuje do starożytnej tradycji bliskowschodniej i boga Tammuza. We współczesnym języku chińskim i japońskim lipiec jest oznaczony jako „siódmy miesiąc", choć dawniej w Kraju Kwitnącej Wiśni był to „fumizuki”, czyli „miesiąc książki”.


Lipiec jest na półkuli północnej miesiącem letnim, a na południowej zimowym. W Polsce jest najcieplejszym miesiącem, dlatego na ten okres najchętniej planujemy swoje urlopy i wakacyjne wyjazdy. We wszystkich kurortach nad morzem, w górskich uroczych miasteczkach czy nad mazurskimi jeziorami tradycyjnie wypoczywają tłumy turystów.

Kamień symbol lipca to rubin, jego kwiaty talizmany to ostróżka oraz lilia wodna. Znaki zodiaku na lipiec to Rak i Lew.