Obchody Dnia Wiewiórki były 13 dni temu.
W 2023 roku obchody Dnia Wiewiórki przypadły na 21 stycznia (sobota).
Małe rudzielce, które przez niektórych są uważane za szkodniki, inni doceniają ich rude ogonki śmigające pomiędzy drzewami. Wiewiórki obchodzą swoje święto 21 stycznia i nie jest to przypadek – zima to dla nich trudny okres.
Wiewiórki są małymi ogrodnikami
Chociaż wielu posiadaczy ogrodów narzeka, że wiewiórki wykopują im cebulki kwiatów i rozrzucają ziarno z karmników, to wiewiórki mogą być też pomocne. Przez całą jesień robią zapasy swojego ulubionego przysmaku: orzechów, ale też ziaren. Robią to, zasypując je w ziemi. Chociaż słyną z dobrej pamięci do swoich skrytek, to czasami o niektórych zapomną. Sprzyja to rozsiewaniu się różnych roślin.
Święto wiewiórek zostało ustanowione przez miłośniczkę natury i zwierząt Christy Hargrove. Według niej powinniśmy pomagać wiewiórkom w okresie zimy, ale też więcej się o nich dowiadywać. A jest czego – wiewiórki to naprawdę fascynujące stworzenia, które występująca w 250 gatunkach! Istnieje nawet wiewiórka arktyczna żyjąca na Arktyce, która podczas okresu hibernacji potrafi obniżyć swoją temperaturę ciała poniżej 0! Istnieją też latające wiewiórki (polatuchy), które dzięki błonie pomiędzy kończynami potrafią przelecieć nawet 80 metrów!
W Polsce występuje wiewiórka pospolita – dobrze znany rudzielec. Nie jest ona inwazyjna, występuje powszechnie, często można ją spotkać w lasach i parkach. Za inwazyjną uważa się wiewiórkę szarą. Występuje głównie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ale została też sprowadzona do Wielkiej Brytanii i Włoch. Szary kuzyn jest większy i silniejszy od naszych wiewiórek. Jest też bardziej inwazyjny – zimą zjada korę z drzew, przez co je osłabia. Dodatkowo przenosi pasożyty, który zagrażają polskiej rudej wiewiórce. Ich populacja stale rośnie i w niektórych krajach wypiera wiewiórkę rudą.
Popodziwiaj rude kity w parku i lesie
Wiewiórki mają talent do pojawiania się, kiedy najmniej się ich spodziewamy. Warto jednak wybrać się na spacer i zadrzeć głowę w górę w poszukiwania rudych ogonów i irokezów. Może uda nam się nakryć wiewióra na ukrywaniu orzechów. Możemy im też zostawić pokarm: orzechy, nasiona, ziarna, nigdy chleb.