Do najbliższych obchodów Światowego Dnia Żółwia zostały 152 dni, czyli 5 miesięcy i 1 dzień.
W 2025 roku Światowy Dzień Żółwia przypada na 23 maja (piątek).
Światowy Dzień Żółwia został zainicjowany w 2000 roku przez American Tortoise Rescue. Organizacja została założona przez małżeństwo Susan Tellem i Marshalla Thompsona w 1990 roku. Celem obchodów Dnia jest poruszenie problematyki związanej z ochroną tych zwierząt. Według pomysłodawców, żółwiom grozi wyginięcie w ciągu najbliższych 50 lat, zaś odpowiednie działania zapewnią optymalną ochronę tego gatunku.
W Polsce Dzień Żółwia organizowany jest od 2009 roku przez Stowarzyszenie Krakowscy Żółwiarze, przy współpracy z hodowcami, pasjonatami, opiekunami żółwi oraz innych gatunków egzotycznych zwierząt. W tym Dniu organizowane są prelekcje naukowe, spotkania miłośników żółwi, zabawy dla najmłodszych oraz wystawy tych zwierząt.
Święto jest okazją do poznania warunków hodowli i pielęgnacji egzotycznych okazów. A żółwie należą do niezwykle interesujących zwierząt. Najmniejszym okazem tego gatunku jest Żółw Padloper, którego wielkość osiąga maksymalnie 10 centymetrów. Największym żółwiem jest żółw morski mierzący ponad 2 metry i ważący ponad 1000 kg. Najstarszym osobnikiem był żółw olbrzymi, który zmarł w 2006 roku, przeżywając około 255 lat.
A ile jest gatunków żółwi? Na świecie do tej pory odkryto ponad 220 gatunków żółwi. W Polsce występuje jedyny gatunek żółwia- żółw błotny. Żółwie błotne pojawiły się na świecie jeszcze przed mamutami. Na ziemiach polskich żółw błotny był pospolity jeszcze 200 lat temu. Niestety obecnie, według Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt żółw błotny jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. W Polsce największym skupiskiem tych zwierząt jest wschodnia część kraju, Pojezierze Łęczyńsko – Włodawskie oraz Pojezierze Mazurskie, Pomorskie oraz Lubuskie. Żółwie błotne w odpowiednich warunkach mogą dożyć ponad 150 lat. Do największych zagrożeń populacji tych żółwi należą zmiany siedliskowe, spowodowane melioracją odwadniającą stawy i mokradła oraz regulacją rzek. Kolejnymi zagrożeniami są kłusownictwo, ruch pojazdów mechanicznych lub pasożyty zewnętrzne. Działania ochronne prowadzone są do czasu odbudowania populacji młodych osobników (w wieku do 20 lat).