Kolejnym zwyczajem Dziadów był zakaz dotyczący wykonywania różnych prac i czynności, które mogą stanowić zagrożenie duszom przebywającym wśród żywych. Na przykład zakazywano głośnego zachowania przy stole i nagłego wstawania, sprzątania stołu po kolacji, czy wylewania wody przez okno. Wierzono, że piec jest drogą przez którą duszę przechodzą do domostw, dlatego zakaz również obejmował rozpalanie w piecu. Kobiety w tym dniu nie mogły szyć tkanin lub prząść, bowiem sądzono, że można przyszyć duszę, która musi udać się w powrotną drogę. Wiara naszych przodków była bardzo bogata, zaś niektóre zwyczaje, choć w zmienionej formie towarzyszą nam do dziś.
Współcześnie w Zaduszki inicjowane są zaduszkowe wydarzenia artystyczne poświecone zmarłym artystom. W wielu miastach Polski odbywają się koncerty zaduszkowe, na przykład Zaduszki Jazzowe lub Zaduszki Bluesowe.
W Kościele katolickim obchody Dnia Zadusznego zostały zapoczątkowane w 998 roku, dzięki działalności św. Odilona, opata z Cluny. W Polsce Dzień Zaduszny upowszechnił się pod koniec XV wieku. To święto w kościele katolickim jest dniem wspominania wszystkich wiernych zmarłych. Kolorem liturgicznym w Dniu Zadusznym jest czerń bądź fiolet.