Międzynarodowy Dzień Kobiet wywodzi się z ruchów robotniczych w Ameryce Północnej i Europie. Pierwsze obchody Narodowego Dnia kobiet miały miejsce 28 lutego 1909 roku. Rok później Międzynarodówka Socjalistyczna w Kopenhadze ustanowiła obchodzony na całym świecie Dzień Kobiet, który miał przyczynić się do głoszenia idei praw kobiet oraz budowania społecznego wsparcia dla powszechnych praw wyborczych dla kobiet. W konferencji uczestniczyło ponad 100 kobiet z 17 krajów, w tym trzy uczestniczki po raz pierwszy wybrane do Parlamentu Fińskiego.
Z każdym rokiem do obchodów Międzynarodowego Dnia Kobiet przyłączały się kolejne państwa. 19 marca 1911 roku święto obchodzono w Austrii, Danii, Niemczech i Szwajcarii. W trakcie obchodów, kobiety domagały się prawa do głosowania i obejmowania stanowisk publicznych. Uczestniczki protestowały przeciw dyskryminacji w miejscu pracy i braku prawa do rozwoju zawodowego. W czasie Międzynarodowego Dnia Kobiet również odbywały się demonstracje antywojenne. W latach 1913 i 1914 święto obchodzono po raz pierwszy w Rosji. Manifestacje odbyły się w ostatnią niedzielę lutego, co według kalendarza gregoriańskiego miało miejsce 8 marca. Data corocznych obchodów została przyjęta w wielu krajach.
Dzień Kobiet w PRL-u
W czasach PRL-u uroczyście obchodzono Dzień Kobiet. W tym dniu publikowano portrety kobiet z różnych sektorów życia gospodarczego zgodnie z opinią Władysława Gomułki, że „nie ma dziś w Polsce dziedziny, w której kobiety nie odgrywałyby ważnej roli". Władze komunistyczne dążyły do podkreślenia roli kobiety w rozwoju gospodarki państwa jako symbolu przywiązania do Państwa Ludowego. Dzień Kobiet był obowiązkowo obchodzony w zakładach pracy oraz w instytucjach oświatowych. W tym dniu wręczano kobietom przedmioty codziennego użytku, na przykład rajstopy, ręczniki czy mydła.
Dzień Kobiet współcześnie
Współcześnie Dzień Kobiet jest oficjalnym świętem, miedzy innymi w Albanii, Armenii, Białorusi, Brazylii, Rumunii, we Włoszech czy w Rosji. W tym dniu mężczyźni wręczają kobietom kwiaty, drobne upominki lub słodycze. W Dniu Kobiet odbywają się także protesty kobiet organizowane zwykle przez ruchy feministyczne.
Kiedy Bóg stworzył Kobietę.
Kiedy Bóg tworzył kobietę, pracował do późna szóstego dnia. Przechodził obok Anioł i zapytał: - Dlaczego poświęcasz tyle czasu właśnie temu dziełu? A Bóg odpowiedział: - Czy zauważyłeś wszystkie szczegóły, jakie muszę uwzględnić, żeby ją ukształtować? Musi być zmywalna, choć nie zrobiona z plastiku, mieć więcej niż 200 ruchomych części, które mają być wymienialne i musi ona funkcjonować na wszelkiego rodzaju pożywieniu; musi być zdolna objąć kilkoro dzieci na raz, przytulić tak, by uzdrowić co jest do uzdrowienia – od stłuczonego kolana do złamanego serca, a to wszystko musi zrobić tylko dwiema rękami. Anioł był pod wrażeniem. - Tylko dwiema rękami... niemożliwe! I to jest model standardowy?! To zbyt wiele pracy jak na jeden dzień... Jutro dokończysz. - Nie będę czekać do jutra - powiedział Bóg - Jestem już tak bliski ukończenia tego dzieła. Stanie się najmilsze mojemu sercu. Ona sama siebie leczy, kiedy zachoruje i potrafi pracować 18 godzin dziennie. Anioł podszedł bliżej i dotknął kobiety. - Ale uczyniłeś ją taką miękką, Panie. - Jest miękka - powiedział Bóg - lecz uczyniłem ją także silną. Nie wyobrażasz sobie nawet, co potrafi znieść i ile pokonać. - Czy ona potrafi myśleć? - zapytał Anioł. Bóg odpowiedział: - Nie tylko potrafi ona myśleć, ale potrafi przekonywać i pertraktować. Anioł dotknął policzka kobiety... - Panie, zdaje się, że to dzieło przecieka! Zbyt dużo nałożyłeś ciężarów. - Ona nie przecieka... To łza - poprawił Bóg Anioła. - Łza? A co to takiego? - zapytał Anioł. Bóg odpowiedział: - Łzy są jej sposobem wyrażania smutku, wątpliwości, miłości, samotności, cierpienia i dumy. To zrobiło duże wrażenie na Aniele. - Panie, jesteś geniuszem. Pomyślałeś o wszystkim. Kobieta jest naprawdę cudowna! - Rzeczywiście jest! Kobieta posiada siłę, która zadziwia mężczyznę. Potrafi ona radzić sobie z kłopotami i dźwigać ciężkie brzemię. Ma w sobie szczęście, miłość i przekonania. Uśmiecha się, gdy chce jej się krzyczeć. Śpiewa, gdy chce jej się płakać, płacze, gdy jest szczęśliwa i śmieje się, gdy się boi. Walczy o to, w co wierzy. Sprzeciwia się niesprawiedliwości. Nie akceptuje „nie” jako odpowiedzi, kiedy widzi lepsze rozwiązanie. Daje z siebie wszystko, żeby jej rodzinie dobrze się wiodło. Zabiera swoją przyjaciółkę do lekarza, kiedy się o nią martwi. Jej miłość jest bezwarunkowa. Płacze, kiedy jej dzieci odnoszą sukces. Jest szczęśliwa, kiedy wiedzie się jej przyjaciołom. Cieszy się, kiedy słyszy o narodzinach czy weselu. Boli ją serce, kiedy umiera ktoś z rodziny lub bliski przyjaciel. Ale znajduje siłę, by żyć dalej. Wie, że pocałunek i przytulenie mogą uzdrowić złamane serce. Ma tylko jedną wadę... Zapomina, ile jest warta...