Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny to święto, które upamiętnia spotkanie Maryi i Elżbiety w Ain Karim. Obie kobiety były wtedy w ciąży, wydarzenie to było więc także symbolicznym powitaniem Chrystusa przez Jana Chrzciciela.
Historia święta Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny to święto liturgiczne o długiej historii. Jego pomysłodawcą był św. Bonawentura, generał zakonu franciszkańskiego, który w 1263 roku wprowadził je we wszystkich wspólnotach braci mniejszych. Oficjalnie ustanowione zostało w 1441 roku podczas Soboru w Bazylei, aż do 1969 roku obchodzono je 2 lipca. W tym właśnie roku Paweł VI zmienił datę na 31 maja, by wypadało ono po święcie Zwiastowania Najświętszej Marii Panny (25 marca), a przed Narodzeniem św. Jana Chrzciciela (24 czerwca). W ten sposób miało to lepiej nawiązać do relacji ewangelicznej.
Tradycją nabożeństwa podczas święta Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny jest pierwsze czytanie mszalne, które jest fragmentem proroctwa Sofoniasza oraz fragment Ewangelii Łukasza, opisujący spotkanie Maryi z Elżbietą.
Nawiedzenie Maryi
Według św. Łukasza do nawiedzenia doszło w Ain Karim, dziś jednego z osiedli Jerozolimy, gdzie wraz z mężem Zachariaszem mieszkała Elżbieta. Maryja wybrała się do niej, by przekazać jej wspaniałą wiadomość o przyszłych narodzinach Chrystusa oraz pogratulować kobiecie oczekiwanego potomstwa, bowiem Elżbieta w swym łonie nosiła św. Jana Chrzciciela. Zgodnie z przekazami historycznymi, Elżbieta zawczasu o wszystkim wiedziała, zwróciła się też do Maryi słowami anioła: „Błogosławiona jesteś między niewiastami". Elżbieta wyznała także, że na dźwięk słów Maryi dziecko w jej łonie poruszyło się, co jest odbierane jako symboliczny gest powitania Zbawiciela przez Jana Chrzciciela. W tym momencie syn Elżbiety został także uwolniony od grzechu pierworodnego i napełniony Duchem Świętym.
Święto Matki Bożej Jagodnej
Przed przeniesieniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny na dzień 31 maja, można było spotkać się także z zamienną nazwą
Święto Matki Bożej Jagodnej. Nawiązuje to do legendy, zgodnie z którą brzemienna Maryja wybrała się do Elżbiety sama, pokonując lasy i pustkowia, żywiąc się jagodami i innymi leśnymi owocami. 2 lipca, w dniu święta, należało więc powtrzymać się ze spożywaniem jagód czy poziomek, by nie pozbawić matki Zbawiciela jedzenia. Nawet jaszczurki i inne gady nie były w stanie zrobić jej krzywdy, po zbliżeniu się od razu traciły wzrok. Dawniej wierzono więc, że osoba, która złamie zakaz 2 lipca, zostanie ukąszona przez jaszczurkę.
Matka Boska Jagodna jest opiekunką matek i kobiet ciężarnych, zwłaszcza tych, które miały trudności z donoszeniem ciąży lub straciły dziecko.
Święto Matki Bożej Jagodnej nadal obchodzone jest
2 lipca.