Do najbliższych obchodów Święta Wyzwolenia Włoch zostało 207 dni, czyli 6 miesięcy i 24 dni.
W 2024 roku Święto Wyzwolenia Włoch przypada na 25 kwietnia (czwartek).
Włosi święto wyzwolenia swojego kraju obchodzą 25 kwietnia. Tego dnia 1945 roku partyzanci odzyskali m. in. Mediolan i Genuę. W rocznicę tego wydarzenia odbywają się różne uroczystości, w tym na rzymskim Placu Weneckim.
Święto Wyzwolenia nazywane jest po włosku Festa della Liberazione, można też spotkać się z innymi nazwami, takimi jak Rocznica Wyzwolenia Włoch (L’Anniversario della Liberazione d’Italia) i Rocznica Oporu (L’Anniversario della Resistenza).
Krwawy koniec dyktatora
Święto upamiętnia koniec panowania faszystów we Włoszech, na czele których stał dyktator Benito Mussolini. Przejął on władzę w 1922 roku, kiedy został premierem rządu. W ciągu kilkunastu lat wprowadził doktrynę faszystowską, a kiedy wybuchła II wojna światowa, przystąpił do koalicji z Niemcami. Za jego panowania Włochy podzieliły się na dwa obozy, jeden sympatyzował z Mussolinim i jego rządem, drugi pragnął go obalić. Ruch oporu zorganizowany przez partyzantów tworzyli zarówno dorośli mężczyźni, jak i kobiety, młodzież, czy kapłani. Nazistowskie wojska w tym okresie dokonywały straszliwych masakr ludności cywilnej w ramach odwetu wobec włoskich partyzantów. Obrońcy ojczyzny dopięli jednak swego, a symbolem zwycięstwa nad faszystami jest data 25 kwietnia - to rocznica wyzwolenia Mediolanu, Genui i Turynu w 1945 roku, oficjalnie jednak przedstawiciele zbrodniczego reżimu podpisali kapitulację dopiero 28 kwietnia, a zaczęła ona obowiązywać 1 maja. „Duce”, bo taki przydomek nosił Mussolini, planował ucieczkę, ale został schwytany przez partyzantów. Najpierw rozstrzelano go wraz z kochanką w Clarą Petacci w Giulino di Mezzegra, potem jego ciało wystawiono na widok publiczny w Mediolanie. Wściekły i uciemiężony tłum mógł odreagować swoje cierpienia – ciało wodza i kochanki zostały powieszone głowami w dół na stacji benzynowej.
Historia i obchody święta
Włosi bardzo szybko ustanowili święto, które miało im przypominać o uwolnieniu się spod okupacji dyktatora. W 1946 roku na wniosek Premiera Rady Ministrów Alcide De Gasperiego, książę Umberto II wydał dekret ustanawiający w dniu 22 kwietnia 1946 roku święto narodowe. Od tego czasu obchodzono Święto Wyzwolenia Włoch, choć oficjalnie zatwierdzono je w 1949 roku i od tego czasu 25 kwietnia jest dniem wolnym od pracy.
W ramach obchodów święta we Włoszech organizowane są różne przedstawienia i manifestacje, które upamiętniają wydarzenia z 1945 roku. Jak to zwykle bywa, w centrum uwagi jest przede wszystkim stolica, a dokładnie Plac Wenecki (Piazza Venezia). Znajduje się tam Ołtarz Ojczyzny (Altare della Patria, zwany popularnie il Vittoriano) będący jednocześnie pomnikiem króla Wiktora Emanuela II i Grobem Nieznanego Żołnierza. Został on wybudowany dla uczczenia innego święta - Zjednoczenia Włoch, zawsze płonie w nim ogień i nieustannie trwa warta honorowa. W uroczystościach przy il Vittoriano biorą udział tłumy ludzi i oczywiście władze państwowe i wojsko.
Uroczystości odbywają się również w innych miastach Włoch, jak Mediolan, Bolonia, Florencja, Neapol, Palermo, Turyn czy Genua. Są to m. in. uroczyste apele, występy orkiestr, pokazy wojskowe, pochody kombatantów czy pikniki rodzinne. Obowiązkowym punktem w każdej miejscowości jest złożenie wieńców pod pomnikiem bohaterów wojennych.
Italia to kraj, w którym uwielbia się dyskutować na wszelkie tematy, jak choćby piłka nożna i polityka. Dlatego też Festa della Liberazione wywołuje sporo emocji, zwłaszcza że we Włoszech wciąż żyją zwolennicy faszyzmu. Nie wszyscy więc obchodzą to święto i dochodzi do różnych konfliktów. W tym przypadku Święto Wyzwolenia Włoch przypomina nieco polski Marsz Niepodległości, tyle że w naszym kraju każdy poczuwa się do obowiązku, by 11 listopada świętować.