Do najbliższych obchodów Święta Pracy we Włoszech zostało 13 dni.
W 2024 roku Święto Pracy we Włoszech przypada na 1 maja (środa).
Dzień Pracy uchwalono w 1889 roku w Paryżu, na spotkaniu Drugiej Międzynarodówki. Do powołania święta przyczyniły się jednak wydarzenia rozgrywające się w USA i Kanadzie, w których brało udział wielu włoskich emigrantów.
Historia Święta Pracy
W końcówce XIX wieku Kanada i Stany Zjednoczone były przez Europejczyków uważane za miejsca, gdzie mogli godnie zarobić i żyć. Za ocean wyemigrowało m. in. wielu Włochów i z pewnością mieli oni swój udział w uchwaleniu Święta Pracy. Rzeczywistość nie było bowiem taka wesoła - podobnie jak inni robotnicy musieli pracować w fatalnych warunkach, za małe pieniądze, nierzadko narażając swoje życie. Stąd coraz częściej dochodziło do różnych protestów, w tym tak tragicznych jak masakra na HaymarketSquare w Chicago. W maju 1886 roku zginęło tam 11 osób, wiele zostało rannych. Odbiło się to także głośnym echem w Italii, bowiem gdy tylko wiadomość o robotnikach rozprzestrzeniła się, mieszkańcy Livorno zaatakowali amerykańskie statki zakotwiczone w porcie oraz komendę policji, gdyż tam miał ukrywać się konsul z USA.
Na pamiątkę strajków z Chicago, a także w celu poprawienia warunków pracy, Druga Międzynarodówka w 1889 roku w Paryżu uchwaliła Dzień Pracy. Uchwała została ratyfikowana we Włoszech zaledwie dwa lata później, ale ośmiogodzinny czas pracy wprowadzono dopiero w 1923 roku.
La Festa dei Lavoratori, czyli Święto Pracy we Włoszech
Pierwsze obchody La Festa dei Lavoratori z jednej strony były wyrazem uznania osiągnięcia pracowników w walce o ich prawa, z drugiej mieli oni dzień wolny, który wykorzystywali na zabawę i odpoczynek. Z czasem zaczęto organizować również marsze przez ulice miast, jedno z pierwszych sfilmowanych takich wydarzeń pochodzi z 1913 roku z Andrii.
W historii obchodów tego święta we Włoszech nie brakuje dramatów. Np. w 1924 roku Święto Pracy zostało przesunięte na 21 kwietnia i często było brutalnie tłumione przez faszystowski rząd, przywrócono je dopiero po II wojnie światowej. Z kolei w 1947 podczas parady w PortelladellaGinestra (miasto w prowincji Palermo) zginęło 11 robotników, ponad 50 zostało rannych. O atak oskarżono Salvatore Giuliano, jednak mówi się również że strzelanina została zorganizowana przez włoskie służby specjalne, by zdyskredytować gangstera.
Święto Pracy jest we Włoszech świętem państwowym, wiele osób używa również nazwy „primo maggio” (1 maja). Jedną z tradycji włoskiego Święta Pracy jest koncert w Rzymie, na placu San Giovanni in Laterano. Zapoczątkowały go w 1990 roku związki zawodowe, dziś występują na nim zarówno wielkie gwiazdy muzyki (także z zagranicy), ale i niszowiartyści, a całość transmitowana jest na żywo w telewizji. Podobne koncerty oraz pikniki rodzinne odbywają się także w innych włoskich miastach, takich jak Neapol, Mediolan czy Taranto.
Dla wielu Włochów Święto Pracy jest po prostu dniem odpoczynku, spotkań przy grillu ze znajomymi, czy okazją na wycieczkę poza miasto. Nie wszyscy jednak traktują je tak rozrywkowo. 1 maja odbywają się także publiczne demonstracje oraz protesty mające na celu poprawę praw i warunków pracowników, m. in. w Mediolanie i Turynie oraz w północnej części kraju, która jest najbardziej uprzemysłowiona.