Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi 2022

Historia Wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi

Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi ma swoje źródło w hiszpańskiej diecezji Cienca, która w 1513 roku otrzymała pozwolenie Stolicy Apostolskiej na obchód takiego święta. Obchodzono je wówczas 15 września, w oktawę święta Narodzenia Maryi. Nie wiadomo, czy wydarzenie zyskałoby popularność w innych krajach, gdyby nie zwycięstwo króla polskiego Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem w 1683 roku. Nasz władca bezgranicznie ufał Maryi - w drodze na odsiecz wiedeńską pomodlił się w sanktuarium maryjnym w Piekarach Śląskich, wziął również udział w mszy w Kahlenbergu. Przed bitwą na chorągwiach nakazał wypisać imię Maryja, żołnierze z takim okrzykiem na ustach rozbili Turków.

Po tym zwycięstwie, Papież Innocenty XI, ustanowił Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi dla całego Kościoła katolickiego. Na datę obchodów wybrano niedzielę po święcie Narodzenia Maryi, w 1911 roku zmieniono ją na 12 września, czyli rocznicę zwycięstwa nad Turkami.

Obchody Wspomnienia Najświętszego Imienia Maryi

Obchód Najświętszego Imienia Maryi ma rangę wspomnienia dowolnego. Ma ono na celu przypominanie o przywilejach, jakie otrzymała Maryja od Boga oraz o łaskach, jakie wierni otrzymali od Boga za jej wstawiennictwem. Jest to też okazja do podziękowania za zwycięstwo Sobieskiego nad Wiedniem i uratowanie chrześcijaństwa przed Turkami. Dlatego też wydarzenie to cieszy się popularnością w Polsce i Austrii, a także w Niemczech.

W kościele pomocniczym w Białymstoku - Starosielcach oraz w Zawykach 12 września jest uroczystością tytułu kościoła. Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest też wyjątkowo celebrowane w diecezji katowickiej, ponieważ zbiega się ze wspomnieniem patronki diecezji, Matki Bożej Piekarskiej, To przed jej cudownym wizerunkiem modlił się podczas wyprawy na Wiedeń Jan III Sobieski.

W naszym kraju kult Maryi jest bardzo silny, świadczy o tym fakt, że jest ona Królową Polski. Imię Maryja cieszyło się u nas zawsze dużą czcią, do tego stopnia, że przez długi czas nie nadawano go dziewczynkom przez wzgląd na Matkę Bożą. Zamiast tego wybierano Marianna lub Maryna.

Rodzice Maryi, Joachim i Anna, wybrali to imię dla córki za wskazaniem Bożym. Pierwszy raz pojawiło się ono w Księdze Wyjścia, nosiła je siostra Mojżesza. Posiada ono wiele znaczeń, jego etymologia nie jest jednoznacznie określona. Najczęściej tłumaczy się je jako „Pani” lub „Mój Pan jest wielki".