Obchody Międzynarodowego Dnia Walki z Ubóstwem były 4 dni temu.

W 2020 roku obchody Międzynarodowego Dnia Walki z Ubóstwem przypadły na 17 października (sobota).

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem został ustanowiony w 1992 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ. Od roku 1987 w wielu krajach na świecie organizowany był Międzynarodowy Dzień Sprzeciwu Wobec Nędzy, który został zainicjowany przez ruch ATD Czwarty Świat.

Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem stanowi symbol solidarności i braterstwa z osobami najuboższymi. Dzień jest wyrazem zaangażowania się w poszanowanie i przestrzeganie Praw Człowieka. Celem obchodów jest poruszenie problematyki związanej z ubóstwem na świecie i wypracowaniem odpowiednich metod wyeliminowania ubóstwa, jako przeszkody w dalszym rozwoju niektórych państw. W Polsce Międzynarodowy Dzień Walki z Ubóstwem i Program Walki z Ubóstwem znajduje się pod patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich.

Według danych statystycznych prawie 1 mld 300 mln ludzi na całym świecie żyje w skrajnym ubóstwie. Wiele osób boryka się z brakiem żywności, wody pitnej lub schronienia. Podstawowe potrzeby, takie jak higiena, pożywienie lub odzież nie są zaspokajane. Ubóstwo dotyka nie tylko osób dorosłych, wśród najbiedniejszych warstw społecznych żyją dzieci. Nędza to także marginalizacja i wykluczenie społeczne. To szara strefa, która istnieje, ale często jest niezauważana przez resztę społeczeństwa. Według raportu UNICEF w najbogatszych krajach żyje prawie 30 mln dzieci w skrajnym ubóstwie. W krajach Unii Europejskiej ponad 13 mln dzieci nie ma dostępu do podstawowych dóbr. W Polsce jest to prawie 1,3 mln młodych ludzi.

Konsekwencje ubóstwa są wiele dotkliwsze i groźniejsze dla dzieci niż dla osób dorosłych i w pewnym sensie powodują nieodwracalne szkody. Wpływa ono na wszystkie sfery życia dziecka: edukację, sytuację zdrowotną, poczucie własnej wartości oraz relacje społeczne. Często zdarzają się sytuacje, gdy dzieci nigdy nie wychodzą z ubóstwa, a ich podstawowe potrzeby nadal są niewystarczająco zaspokajane. Życie w skrajnych warunkach prowadzi do problemów w dorosłym życiu oraz do powstania zjawiska dziedziczenia biedy. Kolejne pokolenia żyją w ubóstwie, a dzieci wciąż są pozbawione szans na poprawę swojego losu.