Wrzesień

Według Brücknera nazwa miesiąca ma swoje źródło w kwitnących wrzosach. Ta piękna fioletowa roślina nie tylko posiada właściwości ozdobne, ale i lecznicze oraz ochronne. Hamuje rozwój bakterii w przewodzie pokarmowym oraz pobudza wydzielanie soków trawiennych. Ponadto działa też moczopędnie. W ludowych wierzeniach wrzos miał chronić przed zgwałceniem oraz złymi duchami. Był i jest szczególnie ceniony w krajach celtyckich, ale jak widać także Słowianie dostrzegli w nim „magię”, skoro przypisali wrzos do tego miesiąca. Ta nazwa stosowana jest również przez Ukraińców („wereseń”) czy Białorusinów („wierasień”). Dawniej Słowianie używali także określenia „pajęcznik”, która nawiązuje do nici babiego lata, czyli drobnych nici przędzonych przez pająki.

W większości języków na świecie nazwa wrzesień to pochodna łacińskiego słowa „septem”, czyli „siódemka". Wrzesień był pierwotnie siódmym z dziesięciu miesięcy w rzymskim kalendarzu, który rozpoczynał marzec. Gdy jednak przeprowadzono jego reformę i dodano styczeń oraz luty, stał się dziewiątym miesiącem. W przeciwieństwie jednak do lipca czy sierpnia, nie zmieniono jego nazwy, choć rzymski senat proponował hołd na cześć cesarza Tyberiusza. Ten jednak odmówił. Warto wspomnieć, że w odległej przeszłości wrzesień zmieniał kilkukrotnie nazwę, jednak nie na długo. Na przykład w 37 roku cesarz Kaligula użył określenia „Germanico" na cześć ojca, ale po śmierci cesarza nazwa powróciła do oryginału. Podobnie było przy okazji zwycięstwa cesarza Domicjana nad germańskimi plemionami Chattów, czy reform Kommodusa, który wprowadził nazwę „Amazonius”. Wraz z końcem żywota okrutnych cesarzy, nazwa wracała do starej wersji.

Łacińska nazwa „September” została zapożyczona przez większość języków europejskich. Przykłady to język angielski („September”), francuski („septembre”), hiszpański („septiembre”), niemiecki („September”), portugalski („setembro”), włoski („settembre”).

Tradycyjnie wyjątek stanowi język fiński, gdzie wrzesień to „syyskuu” - w tym kraju w ten sposób poeci określają jesień. W dawnym japońskim kalendarzu można spotkać się z nazwą „nagatsuki”, czyli długi miesiąc.


Wrzesień to miesiąc, który w naszym kraju kojarzy się przede wszystkim z końcem wakacji i początkiem szkoły. Pod względem meteorologicznym jest to w naszym kraju miesiąc jesienny. We wrześniu następuje równonoc jesienna na półkuli północnej, a wiosenna na półkuli południowej.

Kamieniem symbolem września jest szafir. Kwiaty przypisane do tego miesiąca to niezapominajka i aster. Znaki zodiaku na wrzesień to Panna i Waga.