Obchody Światowego Dnia Lalkarstwa były 35 dni, czyli 1 miesiąc i 4 dni temu.
W 2024 roku obchody Światowego Dnia Lalkarstwa przypadły na 21 marca (czwartek).
Światowy Dzień Lalkarstwa to święto obchodzone corocznie 21 marca. Pomysł wyszedł od lalkarskiego artysty Javada Zolfaghari z Iranu w 2000 r. Podczas XVIII kongresu Union Internationale de la Marionnette (UNIMA) w Magdeburgu przedstawił propozycję dyskusji. Dwa lata później, na spotkaniu Międzynarodowej Rady UNIMA w czerwcu 2002 r. w Atlancie, ustalono datę obchodów. Pierwsza uroczystość odbyła się w 2003 roku.
Lalkarstwo jest formą teatru lub przedstawienia, które obejmuje manipulację lalkami - przedmiotami nieożywionymi, często przypominającymi jakąś postać ludzką lub zwierzęcą, które są animowane lub manipulowane przez człowieka. Zatem Światowy Dzień Lalkarstwa to święto marionetek, teatralnych lalek i teatrów kukiełkowych.
Istnieje wiele różnych odmian lalek/kukiełek i są one wykonane z szerokiej gamy materiałów, w zależności od ich formy i przeznaczenia. Mogą być bardzo skomplikowane lub bardzo proste w budowie. Najprostsze kukiełki to kukiełki palcowe, czyli małe kukiełki, które pasują do jednego palca, oraz kukiełki skarpetkowe , które są uformowane ze skarpety i obsługiwane przez włożenie dłoni do skarpety, z otwieraniem i zamykaniem dłoni symulującym ruch „usta” lalek. Marionetki zaś są zawieszone i kontrolowane za pomocą szeregu sznurków, a czasami także środkowego pręta przymocowanego do drążka kontrolnego trzymanego z góry przez lalkarza.
Lalkarstwo to bardzo stara forma teatru, która została po raz pierwszy opisana w V wieku pne w starożytnej Grecji. Niektóre formy lalkarstwa mogły powstać już 3000 lat przed naszą erą. Lalkarstwo przybiera wiele form, ale wszystkie mają wspólny proces animowania obiektów nieożywionych w celu opowiedzenia historii. Lalkarstwo występuje w prawie wszystkich społeczeństwach ludzkich, w których kukiełki są wykorzystywane do rozrywki poprzez performance, jako święte przedmioty w rytuałach, jako symboliczne wizerunki podczas uroczystości, takich jak karnawał, oraz jako katalizator społecznych i psychologicznych zmian w sztuce transformacyjnej