13 października w kilkunastu krajach na świecie obchodzony jest Dzień bez Stanika. Dzień ten zainicjowano w Stanach Zjednoczonych 9 lipca 2011 r. Ale w ciągu trzech lat obchody przeniesiono na 13 października, gdyż w USA październik jest miesiącem świadomości raka piersi. Podczas Dnia bez Stanika kobiety są zachęcane do rezygnacji z noszenia stanika, aby zwrócić uwagę na tematykę raka piersi. Niektórzy użytkownicy w serwisach społecznościowych zachęcają również kobiety do publikowania zdjęć, które nie noszą stanika. Niektóre kobiety traktują Dzień bez Stanika jako oświadczenie polityczne, podczas gdy inne wolą wygodę odrzucenia tego, co uważają za restrykcyjną, niewygodną odzież.
Obecnie to święto ma prawie tyle samo zwolenników co przeciwników. Wśród osób promujących Dzień bez Stanika, znajdują się również kobiety, które zachęcają do zdjęcia biustonoszy w tym dniu. Co ciekawe, jedna z najliczniejszych grup zrzeszających zwolenników tego święta została założona przez panie. Okazuje się, że kobiety od wielu lat protestują przeciwko fizycznym i kulturowym ograniczeniom narzuconym przez staniki. W 1966 r., podczas szczytu epoki hipisów w San Francisco, dwie studentki w San Francisco State College zaprotestowały przeciwko proponowanemu przepisowi, który wymagałby od kobiet noszenia biustonoszy, spacerując topless w pobliżu kampusu. 1 sierpnia 1969 r. w San Francisco ogłoszono Dzień przeciw Stanikowi, aby zaprotestować przeciwko presji społecznej na noszenie odzieży wyszczuplającej. Protest przyciągnął tłumy, blokując ruch uliczny, a kilka kobiet zdjęło staniki spod ubrania w dzielnicy finansowej. W 1968 r. feministki zorganizowały protest w konkursie Miss America Contesti wrzuciła wiele kobiecych produktów do kosza na śmieci. Nagłówki gazety błędnie pokazywały, że kobiety spaliły biustonosze. Protest ten został zinterpretowany jako odrzucenie postrzegania przez kobiety ciał i wymagań dotyczących ubioru. W latach 70. kobiety nosiły to, co chciały, bez względu na poprawność polityczną. W ciągu ostatnich dwóch dekad XX wieku biustonosze wyrażały zarówno profesjonalizm, jak i, ze względu na uwagę na różowy satynowy stożkowy stanik noszony przez Madonnę, wolność seksualną.
A kiedy powstał pierwszy stanik? Biustonosz został wynaleziony w 1886 roku w Anglii. Stanik skonstruowano z drutu i jedwabiu. Jednak w początkowej formie nie przypominał dzisiejszej bielizny. Stanik ulepszyła Amerykanka Mary Anne Phelps-Jacobs, która połączyła dwie jedwabne chustki tasiemkami, zaś pierwszy raz słowo „biustonosz” pojawiło się w 1907 roku w magazynie mody „Vogue”. Współczesna bielizna służy już nie tylko do podtrzymywania biustu, ale także zaczyna spełniać nowe zadania. Na przykład japońska firma wyprodukowała stanik, który kontroluje emocje kobiety i sam się rozpina, gdy panie poczują pożądanie seksualne. Również w Kraju Kwitnącej Wiśni wynaleziono biustonosze, które ochładzają skórę i działają podobnie jak klimatyzatory.
Producenci biustonoszy oferują szeroką gamę produktów, które dopasowane są do każdego rozmiaru. Według ekspertów w tej dziedzinie, na świecie istnieje prawie 88 różnych rozmiarów biustu. Dziś kobiety nie muszą korzystać z uwierających gorsetów lub z operacji plastycznych, bowiem biustonosze potrafią zdziałać cuda prawie z każdym biustem. Współczesne staniki stają się niemal „drugą skórą” kobiety. A biustonosze nie tylko uwielbiane są przez panie, ale także przez mężczyzn, dla których widok piersi okrytych stanikiem przyprawia o szybsze bicie serca.
Nieoficjalny Dzień bez Stanika nie jest uznawany przez żadną organizację zajmującą się badaniem raka i nie jest formalną częścią Krajowego Miesiąca Świadomości Raka Piersi (USA). Niektórzy krytycy opisali to wydarzenie jako „czysto seksualne”. W Polsce jako Dzień bez Stanika wymienia się często
30 maja, ale brak jakichkolwiek źródeł odnośnie choćby nieformalnych obchodów w tym dniu.