Międzynarodowy Dzień Ograniczania Skutków Katastrof został ustanowiony przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Początkowo Święto miało być obchodzone tylko w czasie trwania Międzynarodowej Dekady Ograniczania Klęsk Żywiołowych w latach 1990-1999. Jednak w wyniku zachodzących klęsk żywiołowych postanowiono corocznie obchodzić to Święto. Wówczas obchodzono je pod nazwą
Międzynarodowy Dzień Ograniczenia Klęsk Żywiołowych w drugą środę października. Od 2010 r. święto przybrało obecną nazwę i jest obchodzone corocznie 13 października. Celem Międzynarodowego Dnia Ograniczania Skutków Katastrof jest zwrócenie szczególnej uwagi władz państwowych na przyczyny występowania klęsk żywiołowych oraz opracowanie międzynarodowych strategii ograniczenia konsekwencji kataklizmów.
W 2013 roku południowe i wschodnie Niemcy dotknęła powódź, która była bardzo dotkliwa pod pod względem ogólnych strat ekonomicznych. Kataklizm spowodował straty w wysokości aż 15,2 mld dolarów. W sierpniu 2005 roku, w Luizjanie, Missisipi oraz pozostałych częściach południowych USA miał miejsce największy do tej pory huragan, zwany Katriną. Kataklizm przyczynił się do śmierci około 1836 ludzi i przyniósł straty pieniężne wynoszące 108 mld dolarów. Według historycznych danych, za największą znaną klęskę żywiołową uznaje się serie powodzi w Chinach z 1931 roku. Szacuje się, że zginęło wówczas od 145 tys. do 4 mln ludzi.
W Polsce również występują zagrożenia związane z pogodą. Coraz częściej pojawiają się intensywne opady deszczu powodujące podtopienia oraz powodzie, a także silne wichury i lokalne trąby powietrzne. W Polsce największą powodzią była tak zwana Powódź Tysiąclecia, która miała miejsce w 1997 roku. Kataklizm przebiegał dwuetapowo: pierwsza fala powodzi trwała od 3 do 10 lipca, zaś druga między 18 a 22 lipca. W wyniku klęski żywiołowej zginęło 114 osób, a zniszczenia materialne wyniosły prawie 4,5 mld dolarów.
Corocznie władze państwowe planują w budżecie finanse przeznaczone na klęski żywiołowe. Pieniądze przeznaczone są na pomoc dla poszkodowanych przez klęski żywiołowe osób oraz na kolejne etapy odbudowania uszkodzonej infrastruktury technicznej i przeciwpowodziowej.