Do najbliższych obchodów Wielkanocy we Włoszech zostało 150 dni, czyli 4 miesiące i 29 dni.
W 2025 roku Wielkanoc we Włoszech przypada na 20 kwietnia (niedziela).
Wielkanoc we Włoszech (Pasqua) to wyjątkowe święto, gdyż to przecież tutaj znajduje się Stolica Apostolska. Wielkanocna msza odprawiana przez papieża to jednak tylko część atrakcji, w wielu miastach odbywają się unikatowe procesje i wydarzenia, a na świątecznych stołach pojawiają się lokalne przysmaki.
Niedziela Wielkanocna we Włoszech
- Msza papieska w Watykanie
Niedziela Wielkanocna dla wielu osób rozpoczyna się uroczystą mszą, a ta najważniejsza odbywa się w Watykanie, w Bazylice św. Piotra. Na placu przed świątynią gromadzą się tysiące wiernych z całego świata, a odpowiedzialna za organizację publiczności Prefektura papieska zaleca zamawianie biletów (są bezpłatne) kilka miesięcy wcześniej. Kto nie zdążył, może obejrzeć to wydarzenie w telewizji. Tradycyjnie papież wygłasza orędzie oraz udziela uroczystego błogosławieństwa „Urbi et Orbi” – „Miastu i światu”.
- Świąteczne zwyczaje
W Polsce najważniejszym momentem Niedzieli Wielkanocnej jest śniadanie, natomiast we Włoszech obiad rodzinny. Tamtejsza kuchnia jest mocno zróżnicowana, stąd menu świątecznego posiłku różni się w zależności od regionu. Najczęściej przyrządza się jagnięcinę jako symbol narodzin, w najróżniejszej postaci. Np. w Abruzji podawana jest ona z serem pecorino i jajkami, w Emilia-Romania jako kotlety w panierce, natomiast w Piemoncie w formie pierożków wraz z innymi rodzajami mięs. Praktycznie każdy region Italii ma coś specjalnego na Wielkanoc, jada się także jajka na twardo, karczochy, rosół z pierożkami, lazanię itp. Popularnym daniem przygotowywanym tylko na święta jest tzw. „wielkanocny tort”. Wbrew nazwie nie jest to ciasto, ale zapiekanka z buraków, grzybów, jajek i chleba namoczonego w parmezanie.
Jeśli chodzi o słodkości, to na włoskich wielkanocnych stołach stawiana jest colomba. To babka drożdżowa z dużej ilości jajek i bakalii. Jej nazwa i wygląd nawiązuje do gołębicy, bowiem po złożeniu powinna przybrać kształt lecącego ptaka. Inna symbolika przypomina o historii z VI wieku, kiedy zaproponowano ciasto władcy Longobardów, który okupował Pavię. Dzięki temu nastał pokój między zwaśnionymi stronami.
We Włoszech nie ma tradycji związanych z króliczkiem wielkanocnym i pisankami, ale są za to wielkie w czekoladowe jaja z niespodziankami. Dzieci znajdują w nich przeważnie zabawki i maskotki.
Wyjątkowe procesje
We Włoszech odbywają się różne procesje na cześć zmartwychwstania Jezusa, dwie z nich zasługują na szczególną uwagę.
- Scoppio del Carro
Wielkanoc we Florencji znana jest jako „Scoppio del Carro”. To tradycja, która sięga swoją historią czasów pierwszych krucjat. Jeden z zasłużonych obywateli w zamian za męstwo podczas walki o Jerozolimę otrzymał od swojego dowódcy trzy krzemienie z Kościoła Grobu Świętego, obecnie przechowywane są w kościele Santi Apostoli. To właśnie od nich odpalany jest ogień, który przenoszony jest w procesji aż do słynnej Katedry Najświętszej Marii Panny. Żołnierze, duchowni, muzycy i mieszkańcy miasta eskortują zabytkowy wóz, ciągnięty przez białe woły zdobione girlandami z pierwszych wiosennych kwiatów i ziół. Po dotarciu na miejsce, arcybiskup wysyła z Katedry rakietę w kształcie gołębicy, która uruchamia efektowny pokaz fajerwerków. Florentczycy Wielkanoc od wielkiego wybuchu rozpoczynają już od ponad 300 lat, zgodnie z wierzeniami ma to zapewnić obfite zbiory i szczęście.
- Madonna che scappa
Jedno z najciekawszych wydarzeń podczas Niedzieli Wielkanocnej w skali całego świata ma miejsce w abruzyjskim miasteczku Sulmona. „Madonna che scappa”, czyli „Uciekająca Matka Boska” to połączenie procesji i przedstawienia spotkania Matki Boskiej z zmartwychwstałym Jezusem, w której udział biorą członkowie zwaśnionych dawniej bractw. Punktem kulminacyjnym jest wyścig bractw z figurą Madonny oraz symboliczna zmiana ubrania przy pomniku Jezusa, z czarnych żałobnych na zielone, symbolizujące odrodzenie. Zza pomnika odlatuje 12 białych gołębi, a wszystko jest szczegółowo dopracowane przez organizatorów, czyli członków bractw. Spoczywa na nich duża odpowiedzialność, bowiem jeśli figura przewróci się, nie uda się zmienić szat albo któryś z gołębi nie odleci, ma to wróżyć niedobre nowiny.