Do Dnia Zakochanych zostały 293 dni, czyli 9 miesięcy i 17 dni.
W 2025 roku Walentynki przypadają na 14 lutego (piątek).
14 lutego obchodzone jest święto, które corocznie budzi żywą społeczną dyskusję. To Walentynki, zwane także dniem zakochanych. W tym dniu królują serduszka, słodkie ozdoby oraz gadżety nawiązujące do miłości. Do Polski obchody Walentynek trafiły wraz z kultem świętego Walentego z Bawarii i Tyrolu, ale święto zyskało szczególną popularność w latach 90. XX wieku.
Dlaczego Walentynki są obchodzone?
Walentynki obchodzone są na cześć rzymskiego świętego z III wieku, św. Walentego. Ze względu na późniejsze tradycje ludowe stało się kluczowym kulturalnym, religijnym i handlowym świętem romansu i miłości w wielu częściach globu.
Historia Walentynek
Nazwa „Walentynki” pochodzi od imienia św. Walentego, ale źródło samego święta wywodzi się od zwyczajów przedchrześcijańskich. W przypadku dnia zakochanych, pierwowzorem było starorzymskie święto Luperkalia, które dodatkowo przypadało w zbliżonym terminie. Obchody Luperkaliów związane były z poszukiwaniem partnerki, poprzez losowanie jej imienia ze specjalnej urny.
Luperkalia obchodzono aż do końca V wieku, ale święto znikło wraz z nadejściem chrześcijaństwa. Było ono jednak bardzo zakorzenione w społeczeństwie, dlatego w 496 roku papież Gelazy I zastąpił je wspomnieniem męczennika św. Walentego. Św. Walenty był księdzem i żył w Rzymie za panowania cesarza Klaudiusza II Gockiego. Według podań, cesarz zabronił młodym mężczyznom zawierania związków małżeńskich (uważał, że samotni mężczyźni są lepszymi żołnierzami). Św. Walenty potajemnie łączył pary węzłem małżeńskim, za co został wtrącony do więzienia. W tym miejscu poznał i uzdrowił córkę więziennego strażnika, a następnie udzielił jej ślubu. Za to wykroczenie został skazany na śmierć. Przed wykonaniem wyroku, św. Walenty pozostawił córce strażnika pożegnalny list, który podpisał „Od Twojego Walentego”.
Dopiero w średniowieczu wyznaczony przez papieża Gelazego dzień 14 lutego zaczął być kojarzony z miłością. Podobno wówczas panowało powszechne przekonanie, że 14 lutego ptaki rozpoczynają okres godowy. W jednym wierszu z końcówki XIV wieku znaleziono pierwsze wzmianki St. Valentine's Day. Rzekomo pierwsza "Walentynka" została wysłana w XV wieku przez francuskiego księcia Karola do jego żony. Ludzie zaczęli wymieniać kartki i odręcznie pisane listy zarówno do kochanków, jak i przyjaciół w XVII wieku, ale to w latach 40. XIX wieku rozpoczęto masową produkcję w Stanach Zjednoczonych kartek walentynkowych, sprzedawanych przez Esther A. Howland (uznawaną jako "Matka Amerykańskiej Walentynki"). Howland przypisuje się komercjalizację kartek walentynkowych w Ameryce i jest pamiętana ze swoich wyszukanych, sprytnych kartek wykonanych z koronki i wstążek.
Tradycja obdarowywania walentynkowych kwiatów sięga XVII wieku.
Dawanie czerwonych róż może być dziś oczywistym romantycznym gestem, ale dopiero pod koniec XVII wieku dawanie kwiatów stało się popularnym zwyczajem. W rzeczywistości praktyka ta sięga czasów, gdy król Szwecji Karol II nauczył się „języka kwiatów” — który łączy różne kwiaty o określonych znaczeniach — podczas podróży do Persji, a następnie wprowadził tradycję do Europy. Akt dawania kwiatów stał się wówczas popularnym trendem w epoce wiktoriańskiej – w tym w Walentynki – z czerwonymi różami symbolizującymi głęboką miłość.
Pierwsze pudełko czekoladek w kształcie serca zostało wprowadzone w 1861 roku.
Czekoladowa Walentynka została stworzona przez Richarda Cadbury, syna założyciela Cadbury, Johna Cadbury, który zaczął pakować czekoladki w fantazyjne pudełka, aby zwiększyć sprzedaż. W 1861 roku wprowadził na Walentynki pierwsze pudełko czekoladek w kształcie serca, a dziś każdego roku sprzedaje się ponad 36 milionów czekoladek w kształcie serca.
Walentynki współczesnie
Współczesnym zwyczajem Walentynek jest wysyłanie listów z miłosnymi wyznaniami do wybranej osoby. W Zachodniej Europie oraz w Stanach Zjednoczonych oprócz kartek z serduszkami wręcza się drobne upominki. Również w Polsce najczęściej daje się prezenty, w postaci kwiatów, maskotek lub biżuterii. We Francji zamiast kartek walentynkowych istnieje kulturalny zwyczaj wysyłania bukietów kwiatów z zaproszeniem na koncert lub do teatru. Natomiast we Włoszech najczęściej w tym dniu kupuje się wybranej osobie odzież w czerwonym kolorze. Nieco inaczej Walentynki wyglądają w Japonii, bowiem to kobiety obdarowują mężczyzn czekoladkami.
Walentynki mają swoich zwolenników oraz wrogów. Część społeczeństwa krytykuje ten zwyczaj jako przesadnie skomercjalizowany lub zamerykanizowany. Wiele osób uważa, że Walentynki wypierają polskie tradycje, na przykład Noc Kupały. Inni dostrzegają w gadżetach walentynkowych kwintesencję kiczu i zarzucają producentom wykorzystywanie święta do konsumpcyjnych celów. To jednak zarzut, który można postawić przy wielu innych świętach, jak choćby Halloween, Dzień Matki czy Boże Narodzenie. Po prostu w takim świecie żyjemy, gdzie każda okazja do zarobku jest dobra. A Walentynki generują ogromny dochód, na którym korzystają restauracje, kina, hotele ze SPA czy kwiaciarnie. W tym całym szaleństwie warto jednak pamiętać, że wszystko to robimy z myślą o ukochanej osobie…